Opis[]
Mass Effect 2[]
Nieprzyjazny księżyc Kaieston to największy satelita gazowego olbrzyma Cernunnosa. Asteroida, która uderzyła w niego w zamierzchłej przeszłości, pozostawiła na nim znaczne złoża pierwiastka zero zamknięte w warstwie płynnej siarki. Dzięki działalności wydobywczej Eldfell-Ashland Energy złoża te stały się największym źródłem materiału do budowy rdzeni napędów statków kosmicznych w całym Trawersie Attykańskim.
Na skutek wpływów Cernunnosa Kaieston jest zrujnowany przez zjawiska wulkaniczne. Małe natężenie światła słonecznego sprawia, że flora Kalestonu nie jest oparta na węglu i procesach fotosyntezy, ale na krzemie i termosyntezie - energia potrzebna w reakcjach chemicznych jest czerpana z ciepła, a nie ze światła. Takie organizmy bujnie się rozwijają w otoczeniu aktywnych wulkanów i podczas wybuchów słonecznych, kiedy jasność Balora rośnie dwu- lub trzykrotnie. Niestety nie jest możliwe osiedlanie się tutaj gatunków inteligentnych, a Komisję Rady Cytadeli ds. Kolonizacji uznała bioróżnorodność Kalestonu za "zagrożoną".
Mass Effect 3[]
Kaleston to największy satelita gazowego olbrzyma Cernunnosa. Asteroida, która uderzyła w niego w zamierzchłej przeszłości, pozostawiła na nim znaczne złoża pierwiastka zero, zamknięte w warstwie płynnej siarki. Dzięki działalności wydobywczej Eldfell-Ashland Energy złoża te stały się największym źródłem materiału do budowy rdzeni napędów statków kosmicznych w całym Trawersie Attykańskim, a jednocześnie poważnym zagrożeniem dla naturalnej różnorodności biologicznej księżyca.
Na skutek wpływu grawitacyjnego Cernunnosa Kaleston jest zrujnowany przez zjawiska wulkaniczne. Małe natężenie światła słonecznego sprawia, że flora Kalestona nie jest oparta na węglu i procesach fotosyntezy, ale na krzemie i termosyntezie - energia potrzebna w reakcjach chemicznych jest czerpana z ciepła, a nie ze światła. Takie organizmy bujnie się rozwijają w otoczeniu aktywnych wulkanów i podczas wybuchów słonecznych, kiedy jasność Balora rośnie dwu- lub trzykrotnie. Istoty oddychające tlenem mogą się tu osiedlać tylko w licznych osłoniętych kopułami osiedlach stanowiących obecnie żer dla Żniwiarzy, którzy przepędzili chroniące kolonię okręty i grożą teraz ludności przebiciem kopuł ochronnych.