Leksykon: Kettowie

Kettowie

Dowodzeni przez Archonta kettowie to potężny i zaawansowany technicznie gatunek pochodzący spoza gromady Helejosa. Napotkani tu kettowie to korpus ekspedycyjny poszukujący form życia zdatnych do apoteozy oraz tajemnic technologii Porzuconych pozostawionej w Helejosie. Dowody wskazują, że przybyli do gromady mniej więcej przed siedemdziesięciu laty.

Jak się przekonaliśmy, kettowie rozmnażają się i uzupełniają stan liczebny armii przy użyciu procesu nazywanego apoteozą, w trakcie którego przejmują od innych gatunków pożądane cechy genetyczne i wprowadzają je do swojego genomu. Istota będąca „dawcą” przechodzi w zamian mutację z udziałem DNA kettów. Kettowie uważają tę wymianę za niemal święty proces samorozwoju, choć nasi naukowcy mają odmienne zdanie.

Sami kettowie pozostają zagadkowi. Wiemy, że cenią sobie przewagę genetyczną i fizyczną, że chętnie niewolą inne gatunki i że zajęli pozycję w różnych miejscach gromady Helejosa. Niestety, trwały dialog ani inicjatywy dyplomatyczne nie są możliwe, gdyż kettowie bezlitośnie wykorzystują każdą próbę pokojowego kontaktu.

Twoje badania wykazały jednak rozbieżności pomiędzy kettami w gromadzie Helejosa. Pozostają oni zagrożeniem, ale dowody wskazują, że Archont uniemożliwia swoim podwładnym kontaktowanie się z ojczystą przestrzenią i że wielu zaczęło krytykować go za obsesję na punkcie Porzuconych.

Apoteoza

Baza na Voeld ujawniła kluczowy element strategii i biologii kettów. Nie werbują oni żołnierzy: biorą jeńców i poddają ich „apoteozie”. W procesie tym kettowie przejmują korzystne cechy genetyczne, a „dawcy” obracają się w fanatycznie oddane sługi, z których wiele trafia do sił zbrojnych kettów. Większość z osobników, z którymi walczyliśmy, to poddani apoteozie angarowie.

Proces apoteozy najwyraźniej jest dwukierunkowy, gdyż starannie dobrane cechy kettów są w nim przekazywane dawcy. Powstające mutacje trwale zmieniają wygląd fizyczny i gruczoły dawcy, wywołując zmiany hormonalne umacniające jego wierność kettom.

Naukowcy na Nexusie sugerują, że apoteoza mogła powstać z konieczności. Jeśli dawno temu kettowie osiągnęli stan stagnacji genetycznej, przejmowanie cech genetycznych innych gatunków mogło być jedynym sposobem na przetrwanie. Dzisiaj jest ceremonialnym, choć odrażającym moralnie, elementem kultury kettów.

Biologia

Biologia kettów jest siłą napędową ich ekspansji. Są zdolni do transferu korzystnych cech genetycznych z innych gatunków w procesie zwanym apoteozą, w którym modyfikują swój genom i niemal natychmiast dochodzi do ekspresji nowych cech.

W czasie badań DNA kettów znaleziono ślady poziomego transferu genów i przyłączenia genów dziesiątków różnych gatunków. Ich komórki mają właściwości transfekcyjne normalnie spotykane wyłącznie u zwierząt wytworzonych w laboratorium, co oznacza, że kettowie są zdolni do mutowania swojego genomu „na życzenie”.

Wszyscy kettowie i osobniki poddane apoteozie mają charakterystyczny biały egzoszkielet. Analiza wykazała, że narośle te zawierają worki wypełnione płynem, które wychwytują cząsteczki gazów z krwiobiegu, po to by uwalniać je powoli, jeśli kettowi brakuje tlenu. Ciśnienie płynu w workach stabilizuje również organizm przy zmniejszonym ciśnieniu otoczenia. Ułatwia to kettom przeżycie na niebezpiecznych planetach, a nawet w kosmicznej próżni bez skafandrów, a także daje dodatkową ochronę przed postrzałami.

Kultura

Kettowie w gromadzie Helejosa sprawiają wrażenie zbrojnego korpusu ekspedycyjnego. Ponieważ są oddzieleni od reszty swojej kultury, da się wyciągnąć tylko kilka wniosków na temat kettów jako zbiorowości.

Wygląda na to, że społeczeństwo kettów jest silnie uregulowaną hierarchią. Badania DNA wskazują, że czynnikiem przy obsadzaniu stanowisk przywódczych jest pochodzenie genetyczne. „Dawni” kettowie przewodzą pochodzącym z apoteozy, obywatelom służącym w armii, nauce i przemyśle. Praca niewymagająca kwalifikacji jest wykonywana przez niewolników lub – jak wskazuje analiza ich ojczystej przestrzeni – podbite gatunki wasalne. Zainteresowanie kettów Porzuconymi może oznaczać wspólne dzieje, ale brak na ten temat informacji.

Pod względem kulturalnym u kettów występuje silny nacisk na rytuały i ceremonialność. Raporty wywiadu mówią o potężnej wierze w wyższość genetyczną i wojskową oraz przekonanie, że przynosi to korzyść „pomniejszym” gatunkom. Nawet dialekt, którym mówią kettowie w Helejosie, tonaizhet, oznacza „poprawną mowę”. Apoteoza nie jest więc karą, ale sposobem na zrównoważenie nieuporządkowanej galaktyki przez rozpowszechnianie genetycznej „doskonałości” kettów.

Technologia

Badania technologii kettów ujawniają ciekawą dychotomię. Podczas gdy ich napędy nadświetlne i wyposażenie odznaczają się mniejszym zaawansowaniem niż technologia Przymierza Układów w Drodze Mlecznej, kettowie stoją na zdecydowanie wyższym poziomie rozwoju, jeśli chodzi o manipulację genetyczną i analizę biologiczną. Ich broń nie korzysta ze wsparcia WI, ale atakuje układy neurologiczne lub narządy wewnętrzne z niezwykłą precyzją, a zdobyty ekwipunek kettów wskazuje, że nawet medycyna pola walki jest u nich o wiele bardziej zaawansowana niż w Inicjatywie.

Zdaniem naukowców Nexusa, podkreśla to zainteresowanie kettów doskonałością biologiczną. Ich technologia odgrywa podrzędną rolę w stosunku do badania i powiększania własnej wyższości genetycznej.

Z mojej analizy technologii kettów na podstawie twoich skanów wynika, że jest ona w dużym stopniu mimetyczna. Odpowiada w tym względzie wzorcom zachowania kettów: zamiast prowadzić badania i rozwój, inżynierowie kettów wprowadzają cechy zapożyczone od innych gatunków i stopniowo ulepszają konstrukcje. Zaczynają się już pojawiać zmiany inspirowane Porzuconymi, a nawet Inicjatywą.

Postacie

Archont

Osobnik zwany Archontem jest dowódcą sił kettów w gromadzie Helejosa. Choć jest rzadko widywany, według doniesień jego wizytom w obiektach należących do kettów towarzyszą pokazy szacunku połączonego ze strachem, egzekucje dysydentów i prezentacje cennej technologii Porzuconych.

Archont utrzymuje panowanie w gromadzie od przeszło 75 lat, posługując się połączeniem długich, cierpliwie realizowanych strategii i brutalnego podporządkowywania sobie ofiar. Według angarskich źródeł, po przybyciu do Helejosa Archont prowadził pozorowane działania dyplomatyczne, które zdezorientowały władze angarów i sprowokowały je do bratobójczej walki, a następnie rozkazał podbój ich planet. W ostatnich latach Archont wykazuje coraz większe zainteresowanie technologią Porzuconych, w związku z czym zarządza tworzenie nowych wykopalisk i zwiedza bronione przez kettów budowle Porzuconych. Mówi się, że zabrał wiele okazów Porzuconych na swój okręt flagowy do badań w wolnych chwilach. Ci, którzy się wtrącają, są zabijani na miejscu lub ścigani przez Szablę Archonta, tajemniczą i budzącą postrach zabójczynię na jego usługach.

Zdaniem Moshae, Archont skupia się na Meridianie, centrum sterowania siecią krypt Porzuconych. W jego rękach Meridian mógłby posłużyć do spustoszenia planet w gromadzie Helejosa, które przez to stałyby się niezdatne do życia, co dałoby mu kontrolę nad wszystkimi miejscowymi gatunkami rozumnymi.

Podobno Archont zna lokalizację Meridianu, ale nie udało mu się dotąd opracować metody korzystania z niego, dzięki czemu większe tajemnice technologii Porzuconych są dla niego niedostępne.

Przyjmuje się teraz, że zdeterminowane wysiłki Archonta w celu znalezienia i kontrolowania technologii Porzuconych wiążą się ze zmniejszeniem środków przeznaczanych na podbój Helejosa przez kettów. Z zebranych informacji wynika, że prawa ręka Archonta, Primus, uważa zainteresowanie swojego przełożonego Porzuconymi za obsesję, która zagraża działaniom na rzecz ujarzmienia angarów.

Archont zginął w bitwie o Meridian po tym, jak niemal uzyskał nad nim kontrolę. Teraz mierzymy się z konsekwencjami jego śmierci. Chociaż kettowie wciąż dochodzą do siebie po utracie dowódcy, z doniesień wynika, że Primus już zajęła jego miejsce i zamierza kontynuować działania w Helejosie.

Primus

Według doniesień, Primus, zastępczyni Archonta, dowodzi wieloma z najgroźniejszych frakcji kettów. Grupy APEX odnotowały jej obecność na kluczowych pozycjach kettów, a jej rozkazy są traktowane tak, jakby pochodziły od samego Archonta. Jest głównie odpowiedzialna za prowadzenie podboju Helejosa przez kettów przy użyciu apoteozy. Z tego, co da się ustalić na podstawie szczątkowych informacji o kulturze kettów, wynika, że Primus wykazuje się wyjątkową ortodoksją. Przechwycone i przetłumaczone raporty świadczą o tym, że nakazywała karać kettów, których zachowanie odbiegało od ustalonych norm społecznych i tradycji. Wielokrotnie wyrażała też zaniepokojenie w związku z rezygnacją z ćwiczeń wojskowych lub misji zwiadowczych na rzecz badania technologii Porzuconych i nadmieniała. że nie jest to normalnym elementem ekspansji kettów.

Dysponujemy teraz dowodami. że Primus i Archont nie zgadzają się ze sobą. Zgromadzone informacje wskazują, że Primus nie pochwala obsesyjnego zainteresowania Archonta technologią Porzuconych i uważa, że odwraca ono uwagę od podboju Helejosa przez kettów. Wielokrotnie próbowała też korygować skupienie na Porzuconych, z niewielkim jednak skutkiem, i nie pozostało jej nic innego, niż zastąpić Archonta.

Po śmierci Archonta Primus jest faktycznym dowódcą sił kettów w gromadzie Helejosa. Można spodziewać się, że pod jej dowództwem kettowie, których uwagi nie odwraca już badanie i obrona budowli Porzuconych, pozostaną bezpośrednim zagrożeniem.

Szabla Archonta

Przedstawiona w odszyfrowanych wiadomościach kett zwana Szablą Archonta ma przerażającą reputację. W roli egzekutorki woli Archonta porusza się po gromadzie Helejosa, by obwieszczać jego edykty i tłumić rozłamy. APEX donosi, że ci, którzy narażają się na niezadowolenie Archonta – kettowie i niekettowie – są bez ustanku ścigani przez Szablę Archonta i często znikają na zawsze.

Mówi się, że w walce Szabla Archonta woli spryt od przewagi siłowej, dlatego też kamufluje się tą samą techniką, co naznaczeni kettów, po czym uderza nieustraszenie. Profile psychologiczne, choć niedoskonałe ze względu na niekompletne zrozumienie psychiki kettów, wskazują, że jest całkowicie oddana Archontowi i jego ideałom.

Jej tytuł jest przedmiotem dyskusji naukowców Nexusa: albo podkreśla jej przywiązanie do sprawy Archonta, albo sugeruje jej ceremonialną i historyczną rolę. Możliwe, że Szabla Archonta reprezentuje dłuższą, niezrozumianą jeszcze tradycję w społeczeństwie kettów.

Rodzaje kettów

Ascendent

Ascendenci należą do najwyższej kasty kettów widzianych na polu walki i są uważani za szczególnie niebezpiecznych. Według raportów APEX, ascendenci biorą udział wyłącznie w operacjach najwyższej wagi albo w sytuacjach, gdy zaistnieje konieczność wyeliminowania nieustępliwego wroga. Dzięki rdzeniom pierwiastka zero umieszczonym w pancerzu, ascendenci mogą unosić się w powietrzu, co pozwala im wydawać trafne rozkazy podległym kettom i sprowadzać niszczycielski deszcz ognia na wrogów.

Ascendenci zdają się dysponować wrodzoną, biologiczną zdolnością kontrolowania siły elektromagnetycznej. Próbki komórek ascendentów, pozyskane w niezwykle ryzykowny sposób, wykazały istnienie struktur podobnych do elektrocytów. Uważa się, że ascendenci korzystają ze sprzętu lub implantów, umożliwiających im wzmocnienie i kontrolę tejże zdolności, dzięki czemu są w stanie wykorzystać pole elektromagnetyczne do uzyskania większej siły ognia. W przypadku ataku, ascendenci mogą zaatakować czymś na kształt pioruna kulistego, rażącego prądem pobliskich wrogów, albo poderwać któregoś z nich w powietrze i sprowadzić nań grad ciosów.

Behemot

Istoty te były niegdyś kroganami. Wyjątkowo pechowymi kroganami, których schwytano, poddawano eksperymentom i próbowano odmienić za pomocą apoteozy, w wyniku czego stali się behemotami, wyposażonymi w charakterystyczny, biały pancerz kettów i siłę krogan ogarniętych furią.

Behemoty zdają się być wynikiem pierwszych prób poddania apoteozie krogan, które nie do końca się powiodły. W przeciwieństwie do poddanych apoteozie angarów, dla których proces ten jest stabilny pod względem genetycznym i neurochemicznym, behemoty nie są w stanie wyprodukować wystarczającej ilości serotoniny, by przerwać sprzężenie zwrotne, powodujące krogański szał krwi. Przez to behemoty są permanentnie agresywne i nie można nawiązać z nimi logicznego kontaktu. Ponadto, badania próbek DNA wykazały częste występowanie guzów podgórza u behemotów, co dowodzi tezy, że apoteoza ma na celu wpłynięcie na poziom produkcji oksytocyny w organizmie oraz zmodyfikowanie interakcji społecznych.

Do walki z behemotem należy się odpowiednio przygotować. Istoty te wykazują podobną odporność na broń palną, co kroganie, a także zamiłowanie do szarżowania i walki wręcz. Taktyka walki APEX z behemotami opiera się na użyciu granatników przeciwpancernych.

Bies

Biesy są straszliwymi, ogromnymi bestiami z grubym pancerzem. W przeciwieństwie do upiorów, biesy są jednostkami oblężniczymi atakującymi od frontu, rozbijającymi siły wroga i niszczącymi jego umocnienia. Biesy atakują stworzenia niebędące kettami bez rozkazów – niektórzy naukowcy uważają, że biesy reagują agresją na brak obecności feromonów kettów innych wydzielanych przez nich związków.

Pancerz biesa składa się ze zwartej chrząstki, dzięki czemu jest zarówno wytrzymały, jak i elastyczny, i absorbuje energię kinetyczną rozmaitych pocisków. Wstępne badania układu nerwowego biesów wykazały, że po przekroczeniu określonego progu bólu transmisja impulsów nerwowych do mózgu jest słabsza, co pozwala biesom na zarejestrowanie zranienia bez odczuwania silnego bólu. Raporty ze spotkań z biesami często zawierają długą listę ofiar. Milicja zaleca, aby walka z biesem była podejmowana wyłącznie przez dobrze uzbrojony i zorganizowany oddział.

Namaszczony

Żołnierze kettów zwani namaszczonymi zdają się należeć do podobnej kasty, co wybrańcy – piechota wyposażona w lekki pancerz. Jednakże Namaszczeni używają ciężkich dział plazmowych, przez co inni kettowie gromadzą się wokół nich, a także chronią się barierami kinetycznymi. Ostrzał z działa plazmowego namaszczonych jest w stanie zniszczyć osłony wroga poważnie uszkodzić pojazdy naziemne.

Przechwycone rozmowy kettów sugerują, że namaszczeni uczestniczą w koordynacji oddziałów wybrańców, pełniąc funkcję podoficerów. Nie wiadomo, czy namaszczeni są wyższymi rangą wybrańcami, czy też może stanowią oddzielną kastę piechoty kettów.

Aktualizacja: Dzięki nowym danym dotyczącym apoteozy ustalono, że naznaczeni to angarowie poddani apoteozie i przekształceni w żołnierzy walczących za sprawę kettów. Ich tytuł może odnosić się do żołnierzy piechoty, którym powierzono istotną rolę na polu walki.

Naznaczony

Naznaczeni są opisywani w przechwyconych rozmowach wroga jako „ancestralni” kettowie, pełniący funkcję dowódców polowych. Formują piechotę w zwarte oddziały, zapewniając im osłonę i wydając im rozkazy.

Do najbardziej interesujących cech naznaczonych zalicza się umiejętność rozpylenia przesłaniającego obłoku „dymu” bez użycia urządzeń mechanicznych. Wstępne badania wykazały, że organizmy naznaczonych są wyposażone w pęcherze, wydzielające bogate w węglany związki chemiczne, w tym między innymi pigment podobny do melaniny. Gdy związki te zostaną wydzielone przez naznaczonego, znajdujące się w nich kwasy inicjują reakcję chemiczną, w wyniku której wspomniany pigment zostaje wyrzucony do atmosfery, pokrywając pole bitwy i ukrywając przed przeciwnikami innych kettów. Wdychanie oparów wydzielanych przez naznaczonych nie jest szkodliwe, aczkolwiek odradza się robienie tego przez dłuższy okres czasu.

Upiór

Upiory, zawdzięczające swą nazwę zwiadowcom Inicjatywy, którzy mieli wątpliwą przyjemność stanięcia z nimi twarzą w twarz, są bestiami bojowymi, zdolnymi zmieniać ubarwienie swego pancerza na wzór kameleonów. Umiejętność ta pozwala upiorom skrycie śledzić wrogów przez długi czas, a także siać zamęt i przerażenie w szeregach wroga, w wyniku czego pojedyncze osoby odłączają się od oddziału, stanowiąc łatwy cel dla pozostałych kettów. Upiory atakują przeciwników, rzucając się na nich i używając potężnych szczęk, które są w stanie przebić ceramiczny pancerz.

Upiory stanowią interesujący przedmiot badań dla naukowców Nexusa. Początkowo sądzono, że pochodzą z rodzimej planety kettów (ze względu na podobieństwo cech fizycznych), jednakże ostatnio zaobserwowano podobieństwa cech genetycznych upiorów i innych dzikich zwierząt występujących w Helejosie.

Aktualizacja: Dzięki nowym danym o apoteozie kettów podobieństwa między nimi a upiorami przestały stanowić zagadkę. Wszystko wskazuje na to, że upiory powstały wskutek poddania procesowi apoteozy dzikich zwierząt.

Wybraniec

Wybrańcy są żołnierzami walczącymi na pierwszej linii frontu, występującymi na wielu planetach w charakterze wsparcia innych jednostek kettów. Wybrańcy są wyposażeni w karabiny szturmowe, strzelające pociskami zawieszonymi w plazmie, a także w lekki pancerz, pozwalający im na szybkie przemieszczanie się. Ich biologia co prawda wciąż jest badana, jednak udało się ustalić, że wybrańcy są w stanie przetrwać w niebezpiecznych środowiskach bez sprzętu ochronnego. Wybrańcy podporządkowują się starszym osobnikom i są zdyscyplinowanymi i lojalnymi żołnierzami, walczącymi dzielnie nawet w obliczu ataków biotycznych lub ostrzału z ciężkiej artylerii. Wybrańcy stanowią stały element zagrożenia dla niechronionych placówek.

Termin „wybrańcy” powstał wskutek przechwycenia komunikacji kettów i wstępnego tłumaczenia. Jeśli tłumaczenie okaże się trafne, znaczenie tego terminu pozostanie niejasne, gdyż nie ulega wątpliwości, że wybrańcy są niskimi szarżą piechurami kettów.

Aktualizacja: Dzięki nowym danym dotyczącym apoteozy ustalono, że wybrańcy to angarowie poddani apoteozie i przekształceni w żołnierzy walczących za sprawę kettów, co może tłumaczyć ich tytuł. Ich oddanie względem starszych kettów wynika z reakcji hormonalnych, skutkujących niezachwianą lojalnością.