Leksykon: Omega

Aria T’Loak

Potężna biotyczka Aria T’Loak jest od pewnego czasu jedyną władczynią Omegi. Ma podobno co najmniej tysiąc lat, a w walce i korzystaniu ze zdolności biotycznych jest również sprawna co w manipulacji i grze o władzę. Bezwzględna, niezwykle inteligentna i zdeterminowana, by utrzymać władzę na Omedze. Jest siłą, z którą należy się liczyć.

Chociaż w ostatnim czasie Cerberus przejął Omegę i wypędził Arię, nie ma wątpliwości, że zrobi ona wszystko, co w jej mocy, by odzyskać swoją własność.

Cerberus: Adiutant

„Adiutant” to nazwa kodowa nadawana przez Cerberusa eksperymentalnym jednostkom stworzonym w tajnym zakładzie za przekaźnikiem Omega-4. Stworzenia te są oparte na technologii Żniwiarzy, a adiutancie spotykani na Omedze mają zdolność zarażania każdej formy życia, by powstał niej nowy adiutant.

Adiutanci są zabójczymi łowcami stadnymi. Początkowo pozostają w ukryciu, obserwując potencjalne ofiary i odwracając ich uwagę ledwo słyszalnymi szeptami. Wybrany cel atakują z zasadzki naładowanymi pociskami, wytwarzającymi gwałtownie niestabilne pole efektu masy, które wywołuje u ofiary silną dezorientację i obezwładnia ją. Wzmocniona tkanka mięśniowa daje adiutantom możliwość oddawania niespodziewanie długich skoków, dzięki czemu mogą szybko zbliżyć się do celu i go zarazić.

Podstawowa forma stworzenia nie odpowiada żadnemu znanemu gatunkowi. Ksenobiolodzy podejrzewają, że Żniwiarze mogli stworzyć i wprowadzić wirusa do użycia kilka cykli przed wyginięciem protean i że jego kod genetyczny wciąż zawiera ślady pierwotnego nosiciela. Jeśli to prawda, adiutanci, podobnie jak Zbieracze, dają możliwość spojrzenia w zamierzchłą przeszłość, na gatunek, którego istnienie i walka ze Żniwiarzami odeszły dawno w niepamięć.

Generał Oleg Pietrowski

Strateg wojskowy i filolog klasyczny generał Oleg Pietrowski to jeden z najbardziej szanowanych podwładnych Człowieka Iluzji. Kiedy podczas Wojny Pierwszego Kontaktu Piotrowski, wówczas kapral, zmuszony był objąć dowództwo swojego oddziału, okazał swój geniusz taktyczny, tygodniami odpierając powtarzające się ataki turian. Wojna zakończyła się przed opanowaniem jego pozycji przez wroga, ale Pietrowski zdążył naocznie poznać brutalność turiańskiej machiny wojennej.

Pomimo pochwał i awansu za odwagę, Pietrowski z czasem poczuł się bardziej na miejscu w Cerberusie niż w wojsku Przymierza. Stanąwszy na czele kampanii inwazyjnej na Omegę, Pietrowski okazał się kompetentnym, acz surowym zarządcą, który skupia się na powstrzymywaniu lub eliminowaniu „niestabilnych elementów”, zanim zagrożą one panowaniu Cerberusa na stacji.

Mech Baszta

Mimo powodzenia inwazji, Cerberus wkrótce stanął przez problemem opanowania sporej i w znacznej części zanarchizowanej ludności stacji. Początkowo założono obszary do przetrzymywania mieszkańców, ogrodzone polami siłowymi nie do pokonania, zapewne zabudowanymi z plazmy zawieszonej w polu magnetycznym. Gdy Cerberus zwiększał swoją kontrolę pad stacją, konieczne stały się jednostki mogące swobodnie przekraczać pola siłowe, by zaprowadzać porządek wśród mieszkańców, w związku z czym inżynierowie Cerberusa przejęli mechy strażnicze LOKI od pozostałych oddziałów najemniczych Zaćmienia. Z uzupełnienia tych maszyn o opracowane przez Cerberusa urządzenia wytwórcze, tarcze uzyskane z przetwórni pierwiastka zero na Omedze oraz dodatkowe pancerze ablacyjne powstał mech Baszta, wszechstronna jednostka bojowa skonstruowana do kontrolowania i zastraszania mieszkańców Omegi.

Mechy Baszta mogą wyszukiwać cele i wichrzycieli na całej Omedze, nawet w silnie napromieniowanych niższych strefach przemysłowych. Są wyposażone w emitery infradźwięków i zapachów, wyzwalających w osobnikach kilku gatunków mechanizm „walki lub ucieczki” i używanych do poskramiania lub rozpędzania tłumów. W razie konieczności mechy Baszta mogą przy użyciu całej dostępnej mocy wytworzyć niezwykle mocną tarczę, odporną na ataki hakerskie i biotyczne oraz ogień broni palnej, chroniącą Basztę do czasu przybycia posiłków. Do prowadzenia walki większość Baszt posiada standardową strzelbę; w przypadku nienaprawialnych uszkodzeń Baszta niszczy zbudowane ze stopu aluminium pochłaniacze ciepła strzelby, pokrywając pobliskich napastników rozgrzanymi do czerwoności resztkami, które przepalają pancerz.

W skrajnych sytuacjach Baszta przechodzi w tryb „łowcy-zabójcy”, w związku z czym wyłącza zasilanie swoich nietypowych tarcz, by skupić się na zniszczeniu celu. W tym trybie mech porusza się szybciej i za pomocą omni-ostrza atakuje niechronione skupiska nerwów, unieruchamiając nieszczęsną ofiarę. Oprócz tego Baszta odprowadza nadmiar ciepła rozpraszaczami, których żar nadaje mechom zastraszający wygląd.

Nyreen Kandros

Urodzona w rodzinie o długiej i szanowanej tradycji służby wojskowej, Nyreen Kandros opuściła turiańskie siły zbrojne po ujawnieniu się u niej zdolności biotycznych. Podejrzliwi wobec biotyków turianie wysłali Nyreen do oddziałów Kabały, w których jej zdolności i doświadczenie były wykorzystywane w znikomym stopniu.

Po kilku latach najemnictwa Kandros przybyła na Omegę, zwabiona jej reputacją przystani dla utalentowanych wolnych strzelców. Pierwsze lata Nyreen na Omedze były decydującym okresem w jej życiu. Zainteresowała się nią Aria T’Loak, która pomagała jej doskonalić talenty biotyczne i wydobyła pełny potencjał jej umiejętności i doświadczenia wojskowego. Dzięki Arii, Nyreen miała także czas na pogodzenie się ze swoim nowym stylem życia i niespodziewanymi – a początkowo również niechcianymi – zdolnościami.

Z powodu różnic światopoglądowych ich drogi w końcu się rozeszły, ale Nyreen Kandros pozostała na Omedze. Kiedy Aria wróciła na stację po inwazji Cerberusa, Nyreen ujawniła się jako przywódczyni Szponów. Zreformowana pod jej przywództwem organizacja jest na Omedze nowym symbolem oporu przeciwko okupantom z Cerberusa.

Okupacja Omegi przez Cerberusa

Przygotowany przez Człowieka Iluzję plan przejęcia Omegi odznaczał się elegancją. Eksperymentalne okazy zwane adiutantami „uciekły” z zakładu Cerberusa za przekaźnikiem Omega 4, przejęły konwój Cerberusa i wylądowały na Omedze, by siać spustoszenie. W obliczu przybycia kolejnych adiutantów, Cerberus zwrócił się do Arii T’Loak, twierdząc, że potrzebuje jej pomocy w powstrzymaniu niesfornych obiektów badawczych. Aria niechętnie zaangażowała swoje siły w sojusz i dołączyła do generała Olega Pietrowskiego z Cerberusa na pokładzie jego statku, by nadzorować przebieg bitwy. Kiedy adiutanci zdobyli przewagę nad flotą Cerberusa i Omegi, Pietrowski i Aria uciekli przez przekaźnik Omega-4.

Podwładny Pietrowskiego, pułkownik Raymond Ashe, pozostał jednak na Omedze, by przejąć kontrolę nad obroną stacji w oczekiwaniu na posiłki ze strony Cerberusa. Ogłaszając, że ochrania galaktykę przed adiutantami, Cerberus zajął Omegę, dając Człowiekowi Iluzji pełną kontrolę nad przekaźnikiem Omega 4 i przestrzenią po jego drugiej stronie. Z braku utrzymującej porządek Arii, na stacji gwałtownie rozwinęły się rozmaite organizacje przestępcze i najemnicze, walczące zarówno z wojskami lądowymi Cerberusa, jak i ze sobą nawzajem.

Tymczasem Aria została pojmana przez generała Pietrowskiego. Zrozumiawszy, że adiutanci byli tylko fortelem, mającym na celu przejęcie Omegi, Aria uciekła z powrotem na Omegę, gdzie po kryjomu zajęła się organizowaniem ruchu oporu.

Pietrowski rozkazał w końcu oddziałom Cerberusa opuścić stację, ale był to kolejny wybieg – tym razem chodziło o wywabienie Arii z ukrycia. Odesławszy swoje wojska w bezpieczne miejsce, Pietrowski wezwał potężną flotę Cerberusa i postawił Arii ultimatum: opuścisz Omegę lub ją utracisz. Generał zagroził zniszczeniem stacji w razie utraty kontroli, więc bezradna Aria opuściła stację z przyrzeczeniem, że wróci odzyskać Omegę i dokonać zemsty.

Turiańskie Kabały

Kabały to elitarne oddziały biotyczne turian. Ich motto brzmi: „co nieuchwytne, to niepowstrzymane”. Ponieważ wśród turian biotycy występują stosunkowo rzadko – zdolności biotyczne wykazuje tylko niewielki procent turian wystawionych na działanie pierwiastka zero – Kabały są z reguły niewielkie. Liczą 10-15 członków pod dowództwem oficera zwanego kabalimem.

Kabały są często wykorzystywane do tajnych operacji szturmowych i sabotażowych bądź też wysyłane na długie misje zwiadowcze dla Hierarchii. Oprócz zaawansowanego wyszkolenia biotycznego, wszyscy żołnierze Kabały świetnie posługują się bronią krótką i materiałami wybuchowymi oraz są mistrzami taktyk infiltracyjnych i pilotażu.

Przed wiekami, w czasie Jednoczącej Wojny, oddziały do zadań specjalnych rekrutowały turiańskich biotyków na szpiegów, których umieszczały potajemnie w regularnych oddziałach piechoty jako „obserwatorów” lub wykorzystywały jako skrytobójców. Owa dawna praktyka jest źródłem nieprzychylnego nastawienia wobec biotyków w szeregach turiańskiej armii. Dlatego też Hierarchia Turian woli izolować Kabały od innych sił zbrojnych, powołując się na „względy bezpieczeństwa i spójności oddziałów”. Nawet turianie, których zdolności biotyczne nie mają przydatności bojowej, są odsyłani do Kabał, co często zmusza ich do porzucenia obiecującej kariery dla służby medycznej czy serwisowej. Członkowie Kabał są jednak zawodowcami; ci, którzy nie potrafią się przystosować, są szybko odsiewanie, dzięki czemu powstają silne ujednolicone zespoły doświadczonych, zabójczych wojowników biotycznych, którzy postrzegają swoje odosobnienie jako poświęcenie konieczne dla ochrony Hierarchii.

W wojnie ze Żniwiarzami Hierarchia Turian nie może już sobie pozwolić na luksus trzymania tak potężnych zasobów w rezerwie. Wiele Kabał zostało wezwanych z powrotem na Palaven, a najbardziej doświadczone posłano na linie frontu, gdzie dokonują precyzyjnych uderzeń na twierdze Żniwiarzy lub wspomagają regularne oddziały piechoty.