Leksykon: Technologia (Andromeda)

Narzędzia eksploracji

Omni-klucze

Omni-klucze to umieszczone na ręce urządzenie łączące funkcję komputera, narzędzia diagnostycznego i konstrukcyjnego. Wszechstronne i solidne omni-klucze mogą być wykorzystywane do analizowania i zdalnego modyfikowania funkcjonalności większości standardowego wyposażenia, w tym broni i pancerzy. Holograficzny interfejs haptyczny pełni również funkcję urządzenia komunikacyjnego.

Przy odpowiedniej ilości omni-żelu bądź innych surowców – zwykle odzyskiwanych lekkich stopów, plastików i materiałów ceramicznych – moduł konstrukcyjny omni-klucza może błyskawicznie wytwarzać niewielkie trójwymiarowe przedmioty lub łatki do skafandrów ochronnych. Umożliwia to dokonywanie w terenie szybkich napraw lub modyfikacji.

Omni-klucze Inicjatywy Andromeda projektowano z myślą o niezawodności i wydajnym odzysku materiałów. Konstrukcja pionierskich omni-kluczy jest inspirowana modelami wykorzystywanymi przez salariańskie służby wywiadowcze i na pierwszym miejscu stawia wbudowany mikroskopijny komputer, żeby skanowanie oraz łączność z SI odbywały się bez opóźnień.

Pakiety skokowe

Pancerze Inicjatywy są standardowo wyposażone w pakiety skokowe dawniej używane wyłącznie przez turiańskie siły specjalne. Umożliwiają one użytkownikowi skakanie bardzo wysoko lub unoszenie się nad ziemią przez kilka sekund. Wszyscy koloniści są szkoleni z posługiwania się nimi przy unikaniu drapieżników czy zagrożeń środowiskowych, zdobywaniu zasobów czy bezpiecznym prowadzeniu prac konserwacyjnych na wysokości.

Sam odrzut składa się z mikrosilnika odrzutowego na hel-3 w odbudowanie ze stopu węglików wolframu i hafnu. Żyroskopowy rdzeń z pierwiastka zero służy do utrzymania odpowiedniej orientacji w locie oraz do zmniejszenia masy podczas unoszenia się nad ziemią w celu obniżenia zużycia paliwa. Wbudowane zabezpieczenia uniemożliwiają nieprzerwane korzystanie z odrzutu, żeby uniknąć zranienia użytkownika lub stopienia wyposażenia.

Przystosowanie wyposażenia

Ze względu na brak miejsca na arkach na specjalistyczny sprzęt, a także nieznane zagrożenia w Andromedzie, Inicjatywa kieruje się zasadą „powodzenie dzięki przystosowaniu”. Od kolonistów wymaga się wielu różnych umiejętności. Od wyposażenia i broni oczekuje się wielofunkcyjności.

Przystosowalność ta opiera się jednak na zasobach nieodnawialnych, takich jak amunicja, medi-żel czy ogniwa energetyczne. W związku z tym, że zasoby te mogą nie być zawsze dostępne w Andromedzie, omni-klucze Inicjatywy mogą w doraźnych wypadkach odzyskiwać i przetwarzać odpowiednie surowce, by spełniały podobną funkcję. Płynne chłodziwo umożliwia ponowne wykorzystanie odprowadzaczy ciepła do broni; związki organiczne można przetworzyć na medi-żel itd.

Kiedy zasoby te są dostępne, na interfejsie łączącym skaner z wyświetlaczem HUD pojawia się komunikat.

Skaner

Badanie planet, zwłaszcza pod kątem możliwości założenia osady, wymaga drobiazgowego skanowania. Nie kładzie się jednak dużego nacisku na ulepszenie skanerów planetarnych. W trakcie poszukiwań lepszego rozwiązana na potrzeby pionierów, Inicjatywa Andromeda posłużyła się sprzętem uzyskanym z platform gethów i oprogramowania opracowanym przez salariański OZS.

Przy wsparciu sztucznej inteligencji, naukowcy Inicjatywy opracowali szybki i dokładny system próbkowania o nazwie kodowej Panoptes. Przez połączenie go z kwantową mocą obliczeniową SI, która może w kilka sekund wykonać wiele analiz i modeli predykcyjnych, stworzyli montowany na omni-kluczu skaner przeprowadzający dokładne badania w ciągu kilku chwil.

Do typowego skanowania system Panoptes wykorzystuje przesyłowy akceleratorowy spektrometr mas (PASM). Powstaje wówczas „zdjęcie” składników, masy atomowej i promieniotwórczości obiektów, co umożliwia mi przeprowadzenie dogłębniejszej analizy. W wypadku materiałów biologicznych wykorzystywany jest system elektrorozpylania, dzięki czemu można skanować rośliny i zwierzęta bez narażania ich na szkodliwe promieniowanie.

Zasoby jednorazowe

Wyposażenie i broń Inicjatywy Andromeda skonstruowano z myślą o jak największej wszechstronności, ale czasem zdarzają się okoliczności nadzwyczajne. Pionierzy i oddziały zwiadowcze często stosują mniej typowe środki, by przeżyć w trudnych warunkach.

„Adrenalina” to nieoficjalna nazwa prototypowego pakietu omni-żelu i OND. Omija on zabezpieczenia omni-klucza, żeby wyprodukować nowe pochłaniacze ciepła i zapewnić pancerzowi krótkotrwałe, lecz znaczące wzmocnienie.

Kondensator tarcz natychmiast przeładowuje tarcze użytkownika, przywracając im pełną moc i dając im wzmocnienie. Wzmocnienie jest jednak niestabilne i zniknie po kolejnym wyczerpaniu tarcz.

Pakiet podtrzymywania życia wzmacnia systemy kontroli otoczenia w kombinezonie użytkownika, dzięki czemu mogą one dłużej radzić sobie z zagrożeniami środowiskowymi.

Specjalne pakiety amunicji dodają do ognia z broni palnej rozmaite efekty. Amunicja zapalająca pokrywa pociski w chwili strzału pastą termitową. Pasta przywiera do pancerza i go przepala. Krioamunicja wykorzystuje kondensat Bosego-Einsteina do zamrażania lub spowalniania przeciwników. Amunicja dysrupcyjna jest obdarzona ładunkiem elektrycznym, którzy uszkadza systemu kombinezonów wroga.

Pakiet wyrzutni Kobra wykorzystuje lotny roztwór omni-żelu, z którego wytwarzany jest krótko istniejący, lecz niezwykle potężny pocisk wystrzeliwany z omni-klucza, mający tę samą siłę rażenia co przenośnia wyrzutnia rakiet.

Badania i rozwój

Materiały

Wytwarzanie nowej broni, opancerzenia i wyposażenia wymaga różnorodności materiałów. Choć w Andromedzie występują niespotykane dotąd izotopy i rudy, nasi naukowcy rozpoznali znane pierwiastki.

Metale ciężkie – takie jak żelazo, kadm czy nikiel – są wykorzystywane w budownictwie i przemyśle ciężkim. Ze względu na dużą gęstość, są przydatne przy produkcji elementów opancerzenia i bloków amunicji.

Wiele metali lekkich, w tym krzem, beryl, magnez i glin, jest odpornych na korozję i bezcennych przy produkcji elementów komputerowych, odprowadzaczy ciepła czy instalacji elektrycznych i dużej przewodności, a lit ma zastosowanie zarówno inżynieryjne, jak i medyczne.

Tytan, metal przejściowy, to poszukiwany surowiec do budowy statków kosmicznych. Wanad poprawia jakość stali i jest wykorzystywany w przemyśle kosmicznym.

Metale szlachetne – takie jak platyna, miedź czy iryd – są w Drodze Mlecznej rzadkie i cenne. Często wykorzystuje się je w produkcji urządzeń elektronicznych wysokiej jakości i części maszyn wymagających dużej precyzji.

Minerały takie jak grafit, służący do produkcji nanorurek i włókien węglowych, czy fluoryt wykorzystywany w precyzyjnych soczewkach do celów naukowych, są powszechniejsze, ale równie przydatne.

Inicjatywa dobrze płaci za materiały, których zdobycie wiąże się z większym ryzykiem. Uran jest wykorzystywany w broni oraz instalacjach atomowych, a pierwiastek zero ma zastosowanie w wielu dziedzinach, między innymi przemyśle ciężkim, napędach statków kosmicznych, elementach odrzutów do skoków, a nawet wielu nowoczesnych środkach medycznych.

Mody broni i pancerzy

Wyposażenie Inicjatywy Andromeda jest z założenia modułowe i daje się przystosować do każdej sytuacji. Szczególnie broń i pancerze są konstruowane z przeświadczeniem, że przez okres swojej użyteczności będą wiele razy modyfikowane w terenie.

Modyfikacje broni palnej można kupić w wybranych miejscach lub uzyskać w terenie. Komputer celowniczy każdej broni zawiera także adaptacyjną WI integracyjną, która analizuje modyfikacje w czasie montażu, dostosowuje wyważenie broni, zużycie pochłaniaczy ciepłą i amunicji w przesyła do omni-klucza listę ewentualnych dodatkowych elementów do wytworzenia. Proces ten trwa zwykle tylko kilka minut.

Wiemy już, że część technologii Porzuconych działa w podobny sposób. Wysoko zaawansowane moduły odnalezione w miejscach obecności Porzuconych można włączyć do istniejących elementów pancerza. Ze względu na zdolność do „stapiania się”, zyskały miano modyfikacji fuzyjnych, choć w laboratoriach technicznych Nexusa trwają co do tego zażarte dyskusje.

Wciąż nie zgłębiliśmy pełni możliwości tych modyfikacji. Przynoszą one ogromne korzyści, ale włączenie ich do naszego wyposażenia wymaga czasem poświęcenia pewnych możliwości w zamian za zwiększenie innych. Zaleca się użytkownikowi ostrożne korzystanie z modyfikacji fuzyjnych.

Stacja badawcza

Stacja badawcza to platforma badawczo-rozwojowa normalnie spotykana na placówkach i wybranych statkach Inicjatywy. Zaawansowane możliwości mikrofabrykacji i przetwarzania informacji umożliwiają stacji badawczej opracowywanie nowych technologii i konstruowanie ich niemal na poczekaniu. Można w nim także konstruować potężne ulepszenia zwiększające możliwości wyposażenia.

Z uwagi na obecne ograniczenia Inicjatywy, przepustowość i surowce udostępniane stacjom badawczym są starannie monitorowane. Nexus podkreśla znaczenie nowych odkryć, nagradzając skany i zebrane informacje systemem punktów. Tak zwane punkty badań (PB) można zamienić na dostęp do ośrodków badawczych w celu odkrywania lub tworzenia nowych schematów.

Ulepszenia

Wiele z występujących w Andromedzie składników materiałowych jest nam znanych, ale natrafiliśmy też na rzadsze i cenniejsze materiały, których powstanie można przypisać kontaktowi z Plagą, działalności Porzuconych lub pomysłowości kettów. Tych „materiałów do ulepszeń” używa się w pracach badawczo-rozwojowych do konstruowania potężnych, wyspecjalizowanych przedmiotów. Ulepszenia umożliwiają uzyskanie połączeń broni lub wyposażenia nieosiągalnych przy użyciu konwencjonalnych materiałów.

Niektóre ulepszenia są sprzedawane przez handlarzy, ale większość ulepszeń dobrej jakości wymaga starannych prac badawczych. Po ukończeniu profil ulepszenia służy do rozpoznania kolejnych przykładów tego ulepszenia w terenie.

Kolonizacja Helejosa

Górnictwo

Bez stałego źródła zaopatrzenia w minerały i rudy metali, możliwości produkcyjne Inicjatywy spadają do zera. Z uwagi na tak wielkie opóźnienie prac pozyskiwanie surowców ze wszystkich możliwych źródeł stało się jeszcze ważniejsze. Na powierzchni planety przy użyciu skanera i przenikających ziemię radarów w stacjach przesyłowych, pionier może znajdować surowce do natychmiastowego wydobycia przez kolonistów rozpoczynających własne prace górnicze.

W kosmosie statki Inicjatywy wykrywają surowce z orbity. Każdy statek jest wyposażony w sondy zwierające zarówno sensory, jak i roboty mogące szybko wydobyć przynajmniej część surowców ze złóż. Nexus do pracy budowlanych wykorzystuje surowce dostępne na asteroidach, takie jak metale ciężkie czy platyna.

Plaga jest obfitym źródłem pierwiastka zero, lecz niebezpieczne warunki niszczą większość pracujących zdalnie robotów, przez co znacznie rosną koszty. Większość poszukiwaczy szuka na pobliskich planetach odłamków skalnych porzuconych przez Plagę, często zawierających złoża piezo.

Komunikacja i KoK

Komunikacja zawsze była zmartwieniem międzygwiezdnych kolonistów. Handel, obrona i reprezentacja polityczna opierają się na niezawodnych liniach komunikacyjnych.

Najbardziej zaawansowaną metodą są komunikatory kwantowe stanu splątanego (KoK). Wykorzystują parę cząstek połączonych ze sobą na poziomie kwantowym: jakakolwiek zmiana jednej z nich natychmiast odzwierciedlana jest przez drugą, bez względu na odległość między nimi. Implanty pionierskie wykorzystują miniaturowe KoK do pozostawania w łączności z partnerskimi SI.

Wytwarzanie takich par cząstek to jednak delikatny i trudny proces, szczególnie ze względu na ograniczone środki w Helejosie. Na dłuższą metę Inicjatywa Andromeda zamierza zbudować sieć przekaźników komunikacyjnych, które będą przesyłały dane pomiędzy bojami w pozbawionych masy korytarzach przestrzeni. Plaga zniweczyła te plany.

Na razie statki Inicjatywy działają jak dawne statki pocztowe i przenoszą bezpieczne pakiety danych przesyłane do zatwierdzonych odbiorników w koloniach, kiedy znajdą się w zasięgu. Transmisje są ograniczone pojemnością danych statku i możliwościami odbiorników, ale cały czas powstają ulepszenia.

Stacje przesyłowe

Automatyczne stacje przesyłowe są częścią pierwszego etapu kolonizacji i rozmieszczania kolonistów. Zawierają cenne zasoby, w które mogą się zaopatrywać poszukiwacze, stacje naprawy pojazdów oraz sensory geologiczne umożliwiające znajdowanie złóż surowców. Ich obecność zwiększa szanse uznania planety za zdatną do zamieszkania.

Kiedy planeta jest poważnie brana pod uwagę do zasiedlenia lub trwają na niej prace badawcze, stacje przesyłowe są rozmieszczane na orbicie przez zautomatyzowane barki. Wezwana do wyznaczonej strefy stacja ląduje i przytwierdza się do ziemi, stając się ważnym elementem okolicy. Większość łazików zwiadowczych ma łączność ze stacjami przesyłowymi, dzięki czemu można je wzywać do stacji.

Ze względu na ograniczenia zaopatrzenia, teoretycznie tylko pionierzy mają oficjalną zgodę na wzywanie stacji przesyłowych. W rzeczywistości zdarza się, że koloniści lub pozbawieni skrupułów złomiarze wysyłają podrobiony sygnał, żeby opróżnić stację z zasobów.

Staza kriogeniczna

U wielu gatunków możliwość eksploracji odleglejszych regionów zależna jest od stazy kriogenicznej. Odległości związane z podróżami kosmicznymi są tak duże, że gdyby nie nowoczesne możliwości lotu z prędkościami nadświetlnymi czy metody transportu w rodzaju przekaźników masy, większość załóg umarłaby ze starości przed dotarciem do celu.

Staza kriogeniczna powoli obniża temperaturę ciała do tego stopnia, że funkcje życiowe zostają spowolnione, ale nie tworzą się jeszcze niszczycielskie kryształy lodu, a następnie kapsuła wytwarza pole stazy efektu masy, w którym zawieszony jest zarówno użytkownik, jak i wnętrze kapsuły. Wbrew temu, co przedstawia kultura popularna, użytkownik nie jest świadom upływu czasu: z perspektywy większości podróżników wygląda to tak, że kładą się w kapsule, a chwilę później są budzeni.

Awarie stazy, dość częste w czasie wczesnych ekspedycji, z biegiem lat stały się o wiele rzadsze. Nawet w razie katastrofalnej awarii systemu, liczne monitorujące WI i zabezpieczenie rozpoczynają nagle wybudzanie.

Terraformowanie

Terraformowanie to dziedzina mająca na celu stwarzanie na planetach warunków do życia. „Miękkie” terraformowanie polega na użyciu bakterii lub glonów morskich do wychwytywania toksycznych gazów lub dostosowania wrogiego ekosystemu. „Twarde” terraformowanie często przeprowadza się na suchych planetach o rzadkiej atmosferze, gdzie wykorzystuje się uderzenie komety lub asteroidy do ogrzania planety przed wprowadzeniem drobnoustrojów. Proces ten może trwać całe wieki. Terraformowanie nawet jałowej planety często wiąże się z poważnymi przeszkodami finansowymi i etycznymi.

Inicjatywa Andromeda może dokonać terraformowania w razie potrzeby, ale jest ograniczona potrzebnym na to czasem. „Złote światy” zaobserwowane z Drogi Mlecznej miały nadawać się do szybkiego zasiedlenia przez kolonistów, a kolejną grupę planet wybrano do ewentualnego terraformowania w późniejszym okresie.

Aktualizacja: Jeśli krypta Porzuconych na Eos ma służyć do terraformowania, na co wskazują dowody, to jej działanie jest czymś niespotykanym. Zdolność wywołania zmian na skalę globalną w tak krótkim czasie kłóci się z naszą wiedzą o planetach.

Krypta na Ai potwierdza nie tylko, że konstruktorzy Porzuconych wykorzystywali swoją technologię do terraformowania planet, ale również to, że krypty tworzą rozległą sieć w gromadzie Helejosa z ośrodkiem sterowania zwanym Meridianem.

Istnienie Meridianu umieszcza krypty i ich działanie w szerszej perspektywie. Gatunek zdolny do prac inżynieryjnych na skalę gromady nie musi terraformować planet, żeby przeżyć. Chociaż uruchomienie krypt stwarza warunki odpowiednie dla gatunków z Drogi Mlecznej, jest całkiem możliwe, że ponowna zdatność planet do zasiedlenia jest środkiem, a nie celem.

Tworzenie mapy Andromedy

Tworzenie mapy galaktyki Andromeda w celu znalezienia planet zdatnych do zamieszkania stanowi wyjątkowe wyzwanie. Możliwości obserwacji ogranicza prędkość światła, a biorąc pod uwagę odległość do Andromedy, wszystkie informacje są przestarzałe o 2,5 mln lat – tyle czasu wystarczy, by planeta bezpowrotnie się zmieniła.

Początkowe próby rozpoznania miejsc pod osady polegały na przepuszczeniu obserwacji astronomicznych asari przez modele predykcyjne. Jien Garson nie była jednak skłonna zaryzykować życia tysięcy kolonistów, nie mając wiarygodnych informacji.

Ostatecznie Inicjatywa zdobyła obiecujące dane od quariańskich badaczy, który twierdzili, że odkryli instalację gethów na obrzeżach Mgławicy Perseusza. Miała się ona składać z trzech przekaźników masy i wykorzystywać sensory w korytarzu połączonych przekaźników w roli nadświetlnego „teleskopu” do obserwacji ciemnej przestrzeni poza krawędzią galaktyki. Dlaczego gethy włożyły tyle wysiłku w badanie ciemnej przestrzeni, pozostaje zagadką.

Wśród uzyskanych przez nie danych znajdowały się niemal współczesne obserwacje Andromedy. Po stwierdzeniu, że pokrywają się w dopuszczalnych granicach z naszymi modelami predykcyjnymi, Inicjatywa mogła rozpocząć identyfikację „złotych światów”.

Technologia i biotyka

Biotycy

Biotycy to wyjątkowe osoby mające zdolność wytwarzania i kontrolowania pól efektu masy. Przy odpowiednich implantach i starannym wyszkoleniu, biotyk może wznosić bariery ochronne, wyrzucić przeciwników w powietrze lub rozerwać wroga na poziomie molekularnym.

Biotycy uzyskują tę zdolność na skutek kontaktu z pierwiastkiem zero w postaci pyłu podczas życia płodowego lub przez późniejsze kontakty w młodym wieku. Często skutkują one zachorowaniem na raka i śmiercią, ale mniej więcej u 10% osób następuje wykształcenie się węzłów pierwiastka zero w układzie nerwowym. Węzły te, aktywowane impulsami elektrycznymi organizmu, umożliwiają biotykowi tworzenie pól efektu masy, choć do skutecznego manipulowania tymi polami zazwyczaj jest potrzebny implant nerwowy.

Niektóre gatunki, na przykład asari, mają naturalne zdolności biotyczne, ale wśród ludzi biotycy wciąż są rzadkością i wiele osób odnosi się do nich podejrzliwie. Inicjatywa Andromeda przyciągnęła wielu biotycznych kandydatów.

Napęd nadświetlny

Statki kosmiczne podróżują z prędkością nadświetlną dzięki rdzeniom napędu z pierwiastkiem zero. Według szczególnej teorii względności, obiekt o prędkości dążącego do prędkości światła zyskuje na masie do momentu, w który napędzanie go wymagałoby nieskończonej ilości energii. Kiedy jednak przez rdzeń napędu przepływa ujemny ładunek elektryczny, masa statku zmniejsza się, co umożliwia mu podróżowanie z prędkością większą od prędkości światła.

Siłą napędową zapewniają silniki odrzutowe (rakiety na paliwo chemiczne, komercyjne silniki fuzyjne, wojskowe napędy protonowe), w które wyposażony jest statek oprócz rdzenia napędu nadświetlnego. Bez silników statek nie mógłby się ruszyć.

Standardowe rdzenie napędu gromadzą podczas działania ładunek elektrostatyczny, który musi być od czasu do czasu rozładowany. W innym razie wyładowanie nastąpi na statku, z katastrofalnym skutkiem. Rdzenie napędu Inicjatywy, przeznaczone do długich podróży, przetwarzają lub zmniejszają zbierający się ładunek.

Pierwiastek zero („piezo”)

Rzadki materiał znany nazywany pierwiastkiem zero (inaczej „piezo”) pod wpływem prądu elektrycznego wytwarza pole ciemnej energii. Pole to zwiększa lub zmniejsza masę wszystkich znajdujących się w nim obiektów. Ten „efekt masy” stanowi podstawę nowoczesnej techniki – od broni i produkcji, po podróże z prędkością nadświetlną.

Pierwiastek zero powstaje, czy na materię stałą, taką jak planeta, oddziałuje energia gwiazdy zmieniającej się w supernową. Materiał ten często jest spotykany w szczątkach asteroid krążących wokół gwiazd neutronowych i pulsarów, ale prowadzenie wydobycia jest niezwykle niebezpieczne i wymaga znacznych nakładów. Zidentyfikowano wiele izotopów pierwiastka zero, ale najrzadsze uzyskano tylko w warunkach laboratoryjnych.

Badania gromady Helejosa wskazywały, że obfituje ona w piezo, co przesądziło o decyzji Inicjatywy Andromeda, by osiedlić się właśnie tam. Bez pierwiastka zero technologia Inicjatywy szybko stała by się bezużyteczna.

Pola efektu masy

Pod wpływem prądu elektrycznego pierwiastek zero może zwiększać lub zmniejszać masę pewnego wycinka czasoprzestrzeni. Przy ładunku dodatnim masa ulega zwiększeniu, przy ładunku ujemnym zaś – zmniejszeniu. Im silniejszy prąd, tym większy efekt masy ciemnej energii.

W kosmosie pola zmniejszonej masy umożliwiają podróżowanie z prędkością nadświetlną i zmniejszenie kosztów wynoszenia obiektów na orbitę. Pola zwiększonej masy służą do wytwarzania sztucznej grawitacji i odpychania od statków kosmicznych odpadów. W produkcji zmniejszonej masy pozwalają wytwarzać równomierne wymieszane stopy, a zwiększona masa służy do wytwarzania gęstych wytrzymałych materiałów konstrukcyjnych.

Technologia Inicjatywy Andromeda w dużym stopniu polega na użyciu pól efektu masy – od wrzutów zaopatrzenia przy zmniejszonej masie, po rdzenie napędów dalekiego zasięgu w arkach.

Sztuczna inteligencja

Podczas gdy wirtualna inteligencja to niewiele więcej niż wyrafinowany interaktywny system operacyjny, sztuczna inteligencja to samoświadomy system obliczeniowy zdolny do uczenia się i niezależnego podejmowania decyzji. Do stworzenia SI potrzebny jest kod adaptacyjny, długa edukacja i specjalizowany komputer kwantowy zwany „niebieskim pudełkiem”.

W Drodze Mlecznej sztuczną inteligencję uważa się za zagrożenie dla galaktycznej cywilizacji. Jako przykład niszczycielskich możliwości zbuntowanej SI często podawane są gethy, syntetyczne formy życia, które zwróciły się przeciwko swoim quariańskim twórcom, a próby stworzenia SI poza ścisłym nadzorem Rady Cytadeli jest karane sankcjami, a nawet aresztem.

W dokumentach badawczych Alec Ryder twierdzi, że źródłem konfliktu między organicznymi a syntetycznymi formami życia jest rozdzielenie doznań. SI doświadczająca tego samego co jej twórca nie miałaby chęci się buntować. Z uwagi na poje połączenie z twoim implantem pionierskim, jestem pierwszą wersją tego nowego podejścia do SI.