Spis treści
Pożar[]
Przetłumaczone z Shelesh:
Moja rodzina zginęła w cierpieniach na Voeld. Rano zostawiłam wszystkich w obozowisku, aby znaleźć przejście przez rozpadlinę. Od bezpieczeństwa Techiix dzielił nas tylko dzień marszu. pamiętam to uczucie nadziei na myśl o przeżyciu przeprawy, a potem zapach palonego ciała.
Pobiegłam w stronę dymu, ale wiedziałam, że jest już za późno. Kettowie zrzucili spalone szczątki mojej rodziny na bezładną kupę. Moi rodzice. Moi bracia i siostry. Mój mąż i naszej dzieci. Wszyscy zginęli. Nigdy nie czułam się tak bezsilna. Rozrzucałam ich prochy, strącając zamarznięte łzy z policzków. Potem pobiegłam w stronę Techiix, gdzie spotkałam Akksula.
Nadzieja[]
Przetłumaczone z Shelesh:
Akksul ukoił mój ból i gniew. Był niewolnikiem kettów i ledwo uciekł z ich obozu. Rozumiał, jakich okrucieństw doświadczył nasz lud przez dziesiątki lat okupacji. Przypomniał mi, kim byli nasi pobratymcy. W jaki sposób gwiazdy uginały się wedle ich woli. Kettowie odebrali nam nasze największe osiągnięcia, lecz nie zdołali zmienić tego kim jesteśmy. Akksul opowiedział mi o swoim nowym ruchu. Nazwał go dawno zapomnianym mianem Roekaar. Była to grupa wielkich wojowników, obrońców naszej cywilizacji.
Akksul zaproponował mi odzyskanie tego, co odebrali nam kettowie. Nie moich bliskich, lecz poczucia władzy nad sobą samą, które straciłam wraz z nimi. Dzięki temu nie czułabym sie dłużej bezsilna. Usłucham jego głosu, spojrzałam jego oczami i uwierzyłam w niego.
Inwazja[]
Przetłumaczone z Shelesh:
Podążałam za Akksulem przez Voeld. Znaleźliśmy więcej nam podobnych. Ludzi, którzy kettowie odebrali wszystko. Ocalałych zaginionych i pozbawionych nadziei. Akksul otwierał im oczy, a szeregi Roekaar rosły w siłę. Przybyliśmy do Havarl w poszukiwaniu bezpiecznego miejsca, w którym moglibyśmy snuć plany i trenować w celu wyzwolenia naszego ludu spod jarzma. Nie zdawaliśmy sobie sprawy, iż wróg dokonał już inwazji. W kanionie kryły się dziwne stworzenia z innej galaktyki. Akksul wiedział, że to znak. Naszym przeznaczeniem było się spotkać.
Wysłaliśmy grupę, by stawiła czoło zagrożeniu. Najeźdźcy krzyczeli do nas w niezrozumiałym języku, lecz zdołaliśmy dojrzeć ich prawdziwe zamiary. W ich rękach ujrzeliśmy broń. Pokazaliśmy im, że nie jesteśmy bezbronni, a oni pierzchli przed naszą potęgą. poczułam radość po raz pierwszy od momentu, kiedy ostatni raz widziałam swoją rodzinę w zdrowiu.
Prawda[]
Przetłumaczone z Shelesh:
Jak do tego doszło? Dlaczego nasi przodkowie pozwolili kettom z taką łatwością podbić nasze światy. Dlaczego nasi obecni przywódcy nas nie chronią? Rozłam trawi nas od wewnątrz. Nasz lud raz za razem ignoruje wezwanie do jednoczenia. Obwiniamy się nawzajem, sprzeczamy, zdradzamy i dajemy się podbić bez trudu. Teraz naszą przestrzeń najechał nowy wróg, oferujący zagładę pod maską nadziei. Kłamstwa, które mają nas podzielić. Jedynie ci, którzy potrafią przejrzeć zbrodnicze zakusy, są w stanie uchronić nasz lud przed powtórzeniem błędów przeszłości. Angarowie muszą się zjednoczyć, by pojawił się choć cień nadziei pokonania otaczającego nas zła. To jedyny cel Roekaar, jedyna prawda płynąca w moich żyłach. Sprawiedliwość jest po naszej stronie.
Zdobywcy[]
Przetłumaczone z Shelesh:
Akksula zaczęły dobiegać słuchy, iż nowi nieznajomi zawiązali sojusz z naszymi dezerterami. Musieliśmy to zobaczyć na własne oczy. Było grozej niż przypuszczaliśmy. Istnieje wiele gatunków nowych przybyszów. Co gorsza, nie stawiali się jedyli w roli władców - byli wychwalani niczym bohaterowie. Gdzie nie spojrzałam, tam tchórze bili przed nimi pokłony. Nie wiedzieli, że zamienili jednego oprawcę na innego.
Nigdy nie zapomnę tego, co Akksul powiedział nam tego dnia. Wszyscy obcy ostatecznie są tacy sami. Chcą nam odebrać to, co nasze, a nas samych zmienić w niewolników.
Roekaarzy widzą wszystko wyraźnie i mają czyste serce. Nie zamierzają poddać się nowym najeźdźcom. Stanowimy prawdziwy ruch oporu, o którym pewnego dnia dowiedzą się angarowie wszystkich światów.
Dziedzictwo[]
Przetłumaczone z Shelesh:
Te planety od zawsze należały do nas, od momentu, kiedy nasi przodkowie ujrzeli je przez swoje starożytne teleskopy. Zajęliśmy je, kiedy nasi pierwsi odkrywcy sięgnęli w stronę gwiazd. Pozostały nasze nawet wtedy, gdzy pochłonęły nas mroki Plagi. Przybysze z zewnątrz nie mają prawa do naszych skarbów. Prawdziwi Angarowie muszą bronić naszego dziedzictwa. To nie podlega dyskusji. Kettowie zdążyli nam już pokazać, że wszystko, co kochamy, zostanie nam odebrane, jeżeli nie zaczniemy się bronić. Gubernator Ai jest słabeuszem i tchórzem, a tak zwany nowy przywódca ruchu oporu zawiódł nas, gdy tylko postanowił nie zgładzać nowych przybyszów, kiedy tylko się pojawili.
Poukrywam te zapiski dla potomnych. Jeśli należysz do ludu Angarów, wyciągnij wnioski z moich doświadczeń i przyłącz się do Roekaarów. Jeżeli nie jesteś jednym z nas, pamiętaj, że cię zniszczymy.