Leksykon: Broń, opancerzenie i wyposażenie

Akceleratory masy

Akcelerator masy wystrzeliwuje pocisk z litego metalu, wykorzystując precyzyjnie kontrolowane relacje elektromagnetyczne. Przy uderzeniu pocisk rozpada się, by zwiększyć energię przenoszoną na cel, powodując minimalne szkody. Akceleratory masy zostały zrewolucjonizowane przez pierwiastek zero. Pocisk o zmniejszonej masie może przyspieszyć do wcześniej niedostępnych prędkości. Tak duża prędkość pocisków wywołuje niespotykane dotychczas efekty. jednocześnie akceleratory masy mają odrzut równy sile uderzeniowej. jest to łagodzone polami efektu masy, niemniej odrzut broni wciąż stanowi główne ograniczenie prędkości pocisków.

Bariery kinetyczne („tarcze”)

Bariery kinetyczne zapewniają ochronę przed atakami za pomocą akceleratorów masy. Zasada działania tarcz jest analogiczna. Zarówno kombinezony, jak i pancerze statków kosmicznych korzystają z tego samego mechanizmu.

Bariery kinetyczne to ujemne pola efektu masy, powstające w małych emiterach. Tarcze te w bezpieczny sposób odpychają małe obiekty poruszające się z dużymi prędkościami. Zapewnia to ochronę przed pociskami, ale jednocześnie pozwala właścicielowi usiąść bez odpychania krzesła.

Osłona, którą zapewniają bariery kinetyczne, nie chroni przed warunkami zewnętrznymi, takimi jak zanieczyszczenie, temperatura, czy promieniowanie.

Broń ręczna

Cała współczesna broń piechoty, korzysta ze zminiaturyzowanej technologii akceleratorów masy. Pociski składają się z małych metalowych kul, zawieszonych w polu redukującym masę o przyspieszonych dzięki sile magnetycznej do niezwykle wysokich prędkości.

Magazynek amunicji to po prostu blok metalu. Wewnętrzny komputer broni oblicza masę potrzebną do osiągnięcia celu, biorąc pod uwagę rozmaite czynniki, a następnie odcina z bloku pocisk o odpowiednich rozmiarach.

Pojedynczy blok może dostarczyć tysięcy pocisków, dzięki czemu amunicja nie jest problemem podczas starcia. Zaawansowana broń posiada również złożone systemy namierzania, które uwzględniają warunki pogodowe i środowisko. Strzelanie w rozmaitych warunkach pogodowych jest obecnie równie skomplikowane. Jednak system namierzania nie naprowadza pocisków. Ułatwia to żołnierzowi celowanie.

Medi-żel

Medi-żel to powszechny środek medyczny. Wywołuje u pacjenta kilka efektów: znieczula okolice rany, działa antyseptycznie oraz wspomaga krzepnięcie krwi. Medi-żel zaprojektowano tak, by przywierał do ciała, dopóki nie zostanie poddany działaniu ultradźwięków. Jest odporny na wszelkiego typu ciecze (głównie krew), zanieczyszczenia i gazy. Żel został stworzony z genetycznie obrabianej plazmy opatentowanej przez fundację Sirta – megakorporację pracującą nad technologiami medycznymi.

Medi-żel narusza szereg przepisów Rady dotyczących inżynierii genetycznej, jednak stał się na tyle popularny, że do tej pory nie zdecydowano się na wycofanie go z rynku.

M-451 Burza Ognia

Miotacz ognia M-451 Ognista Burza to produkt ludzkiej pomysłowości i bezwzględności oraz dobrego szpiegostwa przemysłowego. Pomysł wywodzi się z lat sześćdziesiątych XXII wieku, kiedy to koloniści wykorzystywali podobne konstrukcje do oczyszczania zasiedlanych planet z roślinności czy lodu. Problemem było paliwo – niestabilne na planetach o ekstremalnie niskich temperaturach czy składzie atmosfery znacząco odbiegającym od ziemskiego. Wywiad Przymierza Systemów dostrzegł potencjalny problem przy bojowym wykorzystaniu miotaczy ognia i wykradł turiańskie projekty znakomicie sprawdzającego się niemal w każdym środowisku miotacza „Hieras”.

Tak powstał M-451 – jednostka ogniowa do zwalczania piechoty i grup opancerzonych z wykorzystaniem rożnych paliw ciekłych. Turiańska wersja wykorzystywała niskooktanowe węglowodory zagęszczane olejem z dużych zwierząt morskich, przypominających ziemskie wieloryby. Ludziom udało się opracować syntetyczny odpowiednik o niemal identycznych właściwościach, który można wytwarzać z ogniw paliwowych broni ciężkiej za pomocą omniklucza.

Efektem jest lepka substancja płonąca w temperaturze około 1600 st. C. To mniej niż w przypadku broni plazmowej, ale obszar ostrzału jest znacznie większy. Dodatkowym atutem jest wytwarzany w wyniku spalania gryzący dym, a jeśli cel zostanie pozbawiony pancerza, ogień szybko pochłania cały dostępny tlen. Być może Ognista Burza nie jest najskuteczniejszym orężem w arsenale Przymierza Systemów, ale z pewnością najbardziej przerażającym.

Pancerz osobisty

Kombinezony bojowe służą do ochrony właściciela przed czynnikami zewnętrznymi. Wewnętrzna warstwa składa się z materiałowej zbroi z kinetyczną wyściółką. Miejsca wymagające dodatkowej ochrony są wzmocnione warstwami lekkiego ceramicznego tworzywa ablacyjnego. Zewnętrzna warstwa składa się z automatycznie generowanych barier kinetycznych. Obiekty poruszające się z określoną prędkością wyzwalają energię, która odpycha je pod warunkiem, że w ogniwie znajduje się wystarczająca ilość energii.

Kombinezony pancerne można uszczelnić tak, by chroniły właściciela przed ekstremalnymi temperaturami i warunkami atmosferycznymi. Standardowe wyposażenie zawiera komputer osobisty, system łączności, nawigację i sensory. komputer jest tak zaprojektowany, by dzięki integracji z systemem namierzania ułatwić celowanie i eliminację wrogów.

Ulepszenia

Stworzenie bardzo praktycznych narzędzi zwanych omni-kluczami pozwala współczesnym armiom na dużą dozę elastyczności podczas ładowania sprzętu. Dostępnych jest wiele zestawów modyfikacji polowych, zwanych także „ulepszeniami”, które stosuje się do broni, pancerzy, omni-kluczy, wzmacniaczy biotycznych, a nawet granatów.

Ulepszenie z reguły składa się z niecałego tuzina części oraz dysku optycznego. Po załadowaniu do omni-klucza dysk optyczny przekazuje wsz-lkie specyfikacje techniczne wymagane do wyprodukowania narzędzi oraz dodatkowych części niezbędnych do zainstalowania ulepszenia w danym sprzęcie. Sam proces składania sprzętu opiera się na modułach i instalacja trwa mniej niż minutę.

Ponieważ omni-klucze zaprojektowane są tak, by korzystać z odzyskiwalnego materiału powszechnie spotykanego w warunkach polowych, jak na przykład plastyku, ceramiki i metali lekkich (zmienianych w na pół roztopiony „omni-żel”, by można było szybko zeń skorzystać), wyszkolony żołnierz posiadający zestaw modyfikacyjny jest w stanie dostosować swój sprzęt bojowy do bieżącej sytuacji taktycznej na polu bitwy.