Opis[]
Tunshagon to wodorowo-helowy, gazowy olbrzym, w którego atmosferze znajdują się śladowe ilości chloru i azotu. Posiada jedynie 7 księżyców, bardzo niewiele jak na gazowego olbrzyma. Bez wątpienia jest to efektem działania pola grawitacyjnego gwiazdy Farinata, które pochwyciło większość materii powstałej w wyniku zapadnięcia się mgławicy. W wyniku tej kosmicznej katastrofy powstał cały system.
Właściwości[]
Tunshagon jest za mały, aby być "wodorowo-helowym gazowym olbrzymem" (William Hubbard, Nowy Układ Słoneczny, czwarta edycja, 1999; strona 194). To bardziej gęsty, lodowy olbrzym jak Neptun lub Gliese 436 b. Dodatkowo gwiazda o masie 33 sol nie mogła uformować się 1,6 miliona lat temu. Przy takim cieple i wieku nawet "lodowe olbrzymy" przy tej średnicy nie są możliwe. To prawdopodobnie protoplaneta rodzaju super-ziemia.