Mass Effect Wiki
Advertisement
Symbol Przymierza Układów

Układy Przymierza[1], potocznie Przymierze – organizacja formalnie pełniąca funkcję rządu ludzi na arenie galaktycznej, reprezentującą Ziemię i wszystkie jej kolonie należące w przestrzeni Cytadeli. Przymierze, stworzone przez najpotężniejsze ludzkie narody, stało się polityczną, wojskową i ekonomiczną egidą ludzkości. Chociaż jest stosunkowo młodym podmiotem galaktycznej społeczności, stanowi już znaczną siłę polityczną i militarną, z którą muszą liczyć się inne rasy, co dobitnie wyraża fakt posiadania przez ludzi swego reprezentanta w Radzie Cytadeli.

Historia[]

Założenie[]

Powierzchnia Ziemi w XXII w.

W roku 2148 jeden z pracujących na biegunie południowym Marsa zespołów eksploracyjnych odkrył podziemne ruiny dawno opustoszałej placówki naukowej, zbudowanej przez pozaziemską cywilizację. Było to prawdopodobnie najważniejsze odkrycie w dziejach ludzkości – dowód na istnienie życia na innych planetach. Ludzkość uzyskała jednoznaczny dowód, że nie jest sama we wszechświecie.

Odkrycie tego kalibru wstrząsnęło fundamentami niemal wszystkich dziedzin życia ludzkiego – kultury, nauki, polityki, także doktryn religijnych i filozoficznych. Powstawały nowe ruchy światopoglądowe, takie jak m. in. ewolucjoniści interwencyjni, którzy z zapałem głosili, że rozwój ludzkiej cywilizacji był kontrolowany i sterowany przez obcych. Istniejące religie próbowały pogodzić swoje dogmaty z faktem istnienia życia pozaziemskiego, w różnym zakresie i z różnymi skutkami. Niektóre gruntownie zreformowały swe wierzenia i mitologie, uwzględniając nowe odkrycie, natomiast najbardziej konserwatywne ruchy negowały prawdziwość doniesień z Marsa, traktując je jako mistyfikację i spisek.

Wieści o marsjańskim odkryciu szybko zdominowały media i opinię publiczną. Rozpoczęła się ożywiona dyskusja, podczas której próbowano odpowiedzieć na pytania dotyczące sensu istnienia człowieka i jego roli we wszechświecie. Spekulowano też na temat obcych – czy rzeczywiście istnieją, gdzie są, czy wiedzą o ludzkości? Ten stan niepewności wywołał korzystny wpływ na stosunki polityczne między poszczególnymi państwami, mimo rozłamów, do których dochodziło wewnątrz niemal wszystkich ruchów religijnych. W świadomości przywódców i społeczeństw poszczególnych krajów poczucie międzynarodowej rywalizacji zostało zastąpione potrzebą wspólnoty i współpracy wobec potencjalnego zagrożenia ze strony obcych cywilizacji. W ten sposób położono fundamenty pod mającą niedługo nastąpić integrację.

W 2149 r. osiemnaście największych państw podpisało kartę Przymierza Układów, powołując tym samym ponadnarodową organizację polityczną, która miała przewodzić procesowi ekspansji ludzkości w kosmosie i bronić jej nabytków przed potencjalnymi zagrożeniami. Niedługo potem utworzono Siły Zbrojne Przymierza Układów. W tym samym roku Przymierze odkryło, że Charon, jeden z satelitów Plutona, to w rzeczywistości pokryty lodem nieaktywny przekaźnik masy. Znana od tej pory jako „przekaźnik Charona” instalacja umożliwiła ludzkości ekspansję poza rodzimy układ planetarny.

Wojna pierwszego kontaktu[]

Zobacz też: Wojna pierwszego kontaktu
Żołnierze Przymierza podczas wojny pierwszego kontaktu

Niedługo po utworzeniu, Przymierze przystąpiło do zakrojonej na szeroką skalę ekspansji, zakładając liczne kolonie i rozbudowując flotę, licząc się z tym, że prędzej czy później dojdzie do spotkania z obcą cywilizacją. W poszukiwaniu nowych, nadających się do skolonizowania światów, Przymierze aktywowało każdy przekaźnik masy, jaki udało się mu odnaleźć. Mimo znaczących sukcesów w eksploracji kosmosu, zakres kompetencji Przymierza jako organizacji politycznej nie był zbyt szeroki, w efekcie czego jego rola była marginalizowana przez poszczególne państwa.

Osiem lat później ludzkość nawiązała pierwszy kontakt z przedstawicielami obcego inteligentnego gatunku. Niewielka flotylla zwiadowcza złożona z trzech fregat i dwóch statków towarowych podczas próby aktywowania przekaźnika masy natknęła się na turiańską flotę patrolową. Aktywowanie uśpionych przekaźników masy bez wiedzy na temat miejsca, do którego prowadzą, było nielegalne w przestrzeni Rady Cytadeli, ludzie jednak nie zdawali sobie z tego sprawy. W efekcie tylko jeden statek Przymierza powrócił do kolonii na Shanxi, którą niedługą potem odkryli turianie. Obcy przybysze dokonali inwazji i ostatecznie zmusili odcięty od dostaw garnizon kolonii do kapitulacji. Podczas gdy rządy poszczególnych państw nie mogły dojść do porozumienia co do charakteru kontrofensywy, ciężar prowadzenia wojny wzięło na siebie Przymierze, które poprowadziło udaną kampanię odbicia Shanxi.

Konflikt, którą nazwano później wojną pierwszego kontaktu, zakończył się po trzech miesiącach na skutek interwencji Rady Cytadeli, w wyniku której podpisano układ pokojowy. W wojnie śmierć poniosło 623 ludzi, liczba ofiar wśród turian była nieco większa. Ludzkość odkryła, że w galaktyce istnieje złożona z egzystujących ze sobą pokojowo przedstawicieli wielu ras społeczność, której centrum stanowi Cytadela. Przymierze zyskało szacunek i sympatię polityków i społeczeństw poszczególnych państw i kolonii. Zwiększył się zakres kompetencji organizacji, która powołała swój własny parlament i stała się oficjalnym reprezentantem ludzkości w społeczności Cytadeli.

Ekspansja[]

Ambasador Udina i Kapitan Anderson

Po wojnie Przymierze kontynuowało ekspansję, dzięki czemu na Ziemię codziennie trafiały surowce i wyroby z dziesiątek kolonii i znajdujących się na nich placówek przemysłowych. Intensywna kolonizacja planet Skylliańskiego Pogranicza doprowadziła wkrótce do konfliktu zwanego skylliańskim blitzem z batarianami – rasą, która również rościła sobie prawa do światów z tej części galaktyki. W 2165 roku Przymierze otrzymało prawo posiadania własnego ambasadora przy Radzie Cytadeli. Rosnący w szybkim tempie potencjał militarny, gospodarczy i ekonomiczny Przymierza stał się przyczyną spekulacji i opinii, według których w Radzie Cytadeli może zasiąść wkrótce ludzki radny. Pogłoski tego typu stawały się źródłem niepokojów przedstawicieli innych ras.

W krótkim czasie ludzie rozprzestrzenili się po całej Drodze Mlecznej, stając się trwałym elementów społeczeństwa Cytadeli i jednym z filarów galaktycznej gospodarki. Procesowi temu towarzyszyły niezwykle istotne zmiany społeczne. W drugiej połowie XXII wieku w znacznym stopniu zatarły się podziały kulturowe, etniczne i narodowościowe na Ziemi. Popularna stała się nauka języków innych ras, w tym m. in. używanych w handlu pidżynów – zarówno w celach ułatwiających handel, jak i towarzyskich. Postęp w dziedzinie medycyny i inżynierii genetycznej pozwolił na wyeliminowanie wielu uznawanych dawniej za nieuleczalne chorób oraz podniesienie średniej długości życia do około 150 lat.

Wojna pierwszego kontaktu była pierwszym od wielu lat konfliktem zbrojnym w przestrzeni Rady. W związku z tym, chcąc nie chcąc, ludzie byli postrzegani przez inne rasy jako agresywni, konfliktowi i ekspansywni. Z drugiej strony, cieszyli się opinią inteligentnych, elastycznych w działaniu i uzdolnionych militarnie.

Droga do Rady[]

W latach 60. XXII wieku ambasador Przymierza na Cytadeli, Anita Goyle, starała się o powołanie człowieka w szeregi Widm, co miało stanowić pierwszy krok na drodze do uzyskania przez ludzi miejsca w samej Radzie. Kandydatem został mogący poszczycić się wzorowym przebiegiem służby porucznik David Anderson. Ocenę jego umiejętności Rada powierzyła turiańskiemu Widmu, Sarenowi Arteriusowi. Podczas wspólnej misji na Camali turianin doprowadził do śmierci setek niewinnych osób, zaś w sporządzonym dla Rady raporcie obciążył winą Andersona, kompromitując go i zaprzepaszczając jego szanse na zostanie Widmem.

W tym samym czasie doszło do poważnych napięć politycznych między Radą a Przymierzem, gdy wszyło na jaw, że prowadziło ono nielegalne badania nad sztuczną inteligencją w tajnej placówce naukowej na Sidonie. Dzięki zdecydowanej postawie ambasador Goyle, Rada powstrzymała się od nałożenia na ludzkość dotkliwych sankcji, a cały kryzys zażegnano w drodze negocjacji.

Bitwa o Cytadelę[]

Piąta Flota w bitwie o Cytadelę

W ramach wspólnego projektu, turiańscy i ludzcy inżynierowie zbudowali wyposażoną w prototypowy system maskujący fregatę, SSV Normandię. W 2183 roku kapitanem okrętu został David Anderson. Podczas próbnego lotu statku, którego celem była planeta Eden Prime, załodze towarzyszył Nihlus Kryik – turiańskie Widmo oficjalnie przydzielone w roli obserwatora. W rzeczywistości jednak jego głównym celem było zabezpieczenie i przejęcie odnalezionego przez archeologów proteańskiego nadajnika oraz ocena umiejętności oficera wykonawczego Normandii, komandora Sheparda, zgłoszonego jako kandydat na Widmo. Misja zakończyła się niepowodzeniem, a wydarzenia na planecie zapoczątkowały ciąg wydarzeń, którego kulminację stanowił atak Żniwiarza Suwerena i wspierającej go floty gethów na Cytadelę.

Podczas bitwy o stację, Piąta Flota Przymierza odciążyła pancernik asari Destiny Ascension, ratując tym samym znajdującą się na pokładzie Radę, następnie zaś atakuje Suwerena. Po zniszczeniu Żniwiarza ludzkość w ramach wyrazu wdzięczności otrzymuje miejsce w Radzie Cytadeli. Alternatywą jest doprowadzenie do zniszczenia większości floty Cytadeli, w tym Destiny Ascension, co zapewnia Przymierzu przewagę militarną – a w konsekwencji również polityczną – nad pozostałymi rasami Rady.

Niedługo potem Przymierze, którego prestiż na arenie galaktycznej wzrósł niepomiernie, stanęło na czele koalicji mającej na celu całkowite zniszczenie niedobitków sił gethów. Jednocześnie rozpoczęła się gorąca debata na temat roli, jaką ludzkość miała odegrać w galaktycznej społeczności Cytadeli.

Mass Effect 2[]

Zniszczenie SSV Normandii

Niedługo po bitwie o Cytadelę będąca w trakcie rutynowego patrolu Normandia została zniszczona przez krążownik należący do Zbieraczy. Wśród poległych członków załogi był również komandor Shepard. Po jego śmierci Przymierze oficjalnie odcięło się od wszelkich doniesień na temat Żniwiarzy, negując zarazem ich istnienie.

W 2185 r. Przymierze wciąż nie potrafiło odnaleźć się do końca w nowej roli jednego z najważniejszych graczy na scenie galaktycznej polityki. Do już istniejących problemów doszedł w tym czasie kolejny – w tajemniczych okolicznościach znikały całe populacje ludzkich kolonii położonych w Układach Terminusa. Przymierze początkowo nie miało pojęcia, że za porwaniami stoją zbieracze, podejrzewając o wszystko Cerberus. Gdy skala problemu stała się niepokojąca, podjęto kroki mające zapobiec kolejnym atakom. Na Horyzoncie zainstalowano wieże obronne systemu laserowego GARDIAN, które miały stanowić prezent od Przymierza dla niezależnej kolonii. Na planetę przybył również jeden z żołnierzy Przymierza – w zależności od decyzji gracza będzie to Ashley Williams albo Kaidan Alenko. Oficjalnie miał za zadanie pomóc przy kalibracji dział, w rzeczywistości jednak jego głównym celem było przeprowadzenie śledztwa w sprawie porwań i znalezienie dowodów potwierdzających winę Cereberusa.

Jeśli w Mass Effect Rada Cytadeli została ocalona, w wiadomościach można usłyszeć, iż turianie i Przymierze zacieśniają współpracę wojskową mającą na celu utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa w galaktyce. W leksykonie pojawi się informacja, że Hierarchia dąży do zacieśnienia stosunków z ludzkością, która zdobyła zaufanie i prestiż dzięki uratowaniu Rady Cytadeli. Jeśli Rada nie została uratowana, a jej nowy skład w całości składa się z ludzi, Hierarchia ogłasza, że nie będzie przestrzegać postanowień traktatu z Farixen dotyczących ograniczeń liczebności pancerników, zaś Republiki Asari oddają część swych sił obronnych pod dowództwo turian. „Ludzka” Rada nie komentuje tych wydarzeń. Wg informacji podawanych przez Avinę pozostałe rasy są niezadowolone z przejęcia przez ludzkość władzy i domagają się przywrócenia status quo ante.

Mass Effect 3[]

Żniwiarze atakują Vancouver

Na skutek wydarzeń przedstawionych w Arrival – jednym z DLC do Mass Effect 2 – Przymierze aresztowało komandora Sheparda za zniszczenie układu Bahak i tym samym spowodowanie śmierci ok. 300 000 batariańskich kolonistów. Rada Obrony wstrzymała się jednak z postawieniem komandora przed sądem, uznając, iż jego wiedza o Żniwiarzach może się jeszcze przydać.

W 2186 r. Przymierze otrzymało doniesienia o zbliżających się ku kontrolowanej przez nie przestrzeni Żniwiarzach. Głównodowodzący Marynarki Wojennej Przymierza, admirał Hackett, zarządził mobilizację, a Rada Obrony postanowiła odbyć z Shepardem naradę odnośnie sposobu na powstrzymanie zbliżających się agresorów. Żniwiarze niespodziewanie zjawili się na Ziemi w czasie trwania sesji Rady, z łatwością unicestwiając Czwartą Flotę strzegącą planety, po czym rozpoczęli inwazję. Wcześniej rozbili siły broniące Stacji Arcturus i doszczętnie ją zniszczyli, zabijając tym samym niemal wszystkich najważniejszych przywódców politycznych i wojskowych Przymierza. Ocalałe floty wycofywały się z walki z zamiarem przegrupowania. Niedobitki różnych formacji i wojsk lądowych walczacych na Ziemi zorganizowały się w ruch oporu pod dowództwem admirała Andersona. Stało się jasne, że bez pomocy ludzie sami nie będą w stanie wyzwolić Ziemi.

Podczas gdy komadandor Shepard zabiegał o wsparcie i współpracę poszczególnych ras w obliczu totalnej zagłady, Siły Zbrojne Przymierza pod wodzą admirała Hacketta kontynuowały desperacką walkę ze Żniwiarzami w różnych częściach galaktyki. Priorytetem floty było jednak zapewnienie bezpieczeństwa zespołowi naukowców i inżynierów budujących oparte na proteańskich schematach urządzenie o roboczej nazwie Tygiel, które miało stanowić klucz do ostatecznego unicestwienia Żniwiarzy. Piąta Flota przeprowadziła również atak na kwaterę główną Cerberusa, niszcząc ją całkowicie. Siły Przymierza wraz z wspierającymi je sojusznikami uczestniczyły w finałowej bitwie o Ziemię.

W okresie tym reprezentantem ludzkości w Radzie Cytadeli był Donnel Udina. Po śmierci premiera i członków Parlamentu Przymierza skupił w swych rękach większość władzy politycznej. Poczatkowo z zaangażowaniem zabiegał o pomoc innych ras Rady dla ludzi. Końcem jego kariery był nieudany zamach stanu – współpracujący z Cerberusem Udina zamierzał pozbyć się pozostałych członków Rady Cytadeli. Siły Cereberusa zostały jednak powstrzymane przez komandora Sheparda, a sam Udina przypłacił porażkę własnym życiem. Funkcje radnego tymczasowo powierzono ambasadorowi Dominicowi Osobie.

Organizacja[]

Stacja Arcturus

Przymierze sprawuje zwierzchnictwo nad wszystkimi koloniami ludzkimi leżącymi poza Układem Słonecznym (w Mass Effect 2 powiedziane jest, że Horyzont nie uznaje jurysdykcji Przymierza, można więc przypuszczać, że w Układach Terminusa istnieje pewna liczba mniej lub bardziej niezależnych kolonii), odpowiada również za ich bezpieczeństwo. Oprócz tego jest oficjalnym reprezentantem całej ludzkości (w tym Ziemi i kolonii w Układzie Słonecznym) na galaktyczej scenie politycznej.

Z ustrojowego punktu widzenia Przymierze jest ponadnarodową organizacją o uprawnieniach pod wieloma względami przypominającymi władzę państwową (polityczną). Rolę legislatywy pełni Parlament Przemierza, którego siedziba do 2186 r. znajdowała się na Stacji Arcturus. Nie wiadomo, na jakich zasadach wybierani są reprezentanci i czy uwzględnia się przy tym liczbę ludności poszczególnych państw i kolonii. Egzekutywę stanowi rząd z premierem na czele – w 2186 r. funkcję tę sprawował Amul Shastri. Nieznana jest procedura wyboru członków rządu jak i samego premiera.

Należy podkreślić, iż państwa na Ziemi zachowują suwerenność – mimo szerokiego zakresu kompetencji Przymierze nie jest swoistym superpaństwem, odpowiada za realizację określonych atrybutów suwerenności poszczególnych państw członkowskich, których w pojedynkę żadne z nich nie byłoby w stanie skutecznie urzeczywistnić (np. obrona kolonii, stosunki dyplomatyczne z innymi rasami). Mimo to przez rasy Cytadeli Przymierze uważane jest za suwerenny podmiot, w którego sprawy wewnętrzne nie można w żaden sposób ingerować.

Stolicą Przymierza jest Stacja Arcturus.

Doktryna militarna[]

Zobacz też: Leksykon: Doktryna wojskowa
Flota Evolution

Flota Przymierza

Siły Zbrojne Przymierza dzięki swej skuteczności i nowatorskiej taktyce zdobyły uznanie i szacunek pozostałych ras Cytadeli. Przymierze zawsze ponad liczebność (ochotniczą służbę odbywa tylko ok. 3% całej populacji) przedkładało siłę ognia, umiejętność dostosowania się do zmiennych warunków oraz szybkość i mobilność. Siłę wojska stanowi zaawansowany technologicznie sprzęt (bojowe WI, sondy, artyleria, systemy wojny elektronicznej), a także wyszkolenie, błyskotliwość i indywidualna inicjatywa dowódców i żołnierzy. W przeciwieństwie do krogan i turian, którzy preferują frontalne, potężne ataki przełamujące, Przymierze stara się przeniknąć na tyły wroga, gdzie następnie niszczy centrale dowodzenia, jednostki wsparcia, zakłóca komunikację i przerywa linie zaopatrzenia, czyniąc tym samym główne siły bojowe nieprzyjaciela niezdatnymi do efektywnej walki.

Strategia obronna Przymierza opiera się na założeniu, że nie można jednocześnie bronić wszystkich atakowanych celów, gdyż skutkowałoby to nadmiernym rozdrobnieniem sił. W związku z tym w poszczególnych koloniach stacjonują tylko niewielkie garnizony, które w przypadku poważniejszego ataku nie byłyby w stanie obronić kolonistów. Rzeczywiste funkcje defensywne pełnią poszczególne floty – potężne grupy bojowe złożone z wielu okrętów, które stacjonują przy węzłach przekaźników masy. Dzięki temu w razie napaści na dowolną kolonię w przestrzeni Przymierza któraś z flot przybędzie z odsieczą w maksymalnie kilka godzin.

Głównymi dostawcami broni i sprzętu wojskowego są koncerny Hahne-Kedar oraz Aldrin Labs. Wszyscy żołnierze przechodzą terapię genową, której celem jest zwiększenie siły i wytrzymałości. Przymierze rekrutuje w swe szeregi również biotyków, którzy przygotowują się do służby wojskowej poprzez uczestnictwo w programie szkoleniowym BWiA (pierwotnie prowadzonym przez Conatix Industries). Używane w Przymierzu implanty L3 stanowią znaczny postęp w dziedzinie rozwoju wznacniaczy biotycznych.

Marynarka Wojenna Przymierza składa się z ponad 200 okrętów różnych klas i rozmiarów: od stumetrowych fregat po mające niemal kilometr długości pancerniki i lotniskowce. Jest to jedna z największych potęg militarnych w przestrzeni Rady, która może śmiało konkurować z turianami, warto jednak zauważyć, że flota tych drugich ma 5 razy więcej pancerników, co jest wynikiem postanowień Traktatu z Farixen, ustalającego limity liczebności tych okrętów dla poszczególnych ras. Przymierze stara się to nadrobić nowoczesną konstrukcją swych statków oraz znaczną liczbą lotniskowców, które, mimo iż rozmiarami zbliżone do pancerników, nie są objętę ograniczeniami nakładanymi przez traktat. Centrum dowodzenia i główną bazą floty jest Stacja Arcturus, znajdująca się w pobliżu skupiska kilku przekaźników masy, z których jeden prowadzi na Ziemię. W tym kluczowym ze strategicznego punktu widzenia miejscu na stałe stacjonują pokaźne siły gotowe do jego obrony (m. in. Floty: Pierwsza, Trzecia i Piąta).

Gospodarka[]

Hahne-Kedar Logo

Logo korporacji Hahne-Kedar

Dzięki dynamicznemu rozwojowi, Przymierze w krótkim czasie stało się ważnym ogniwem galaktycznej gospodarki. Wiele ludzkich korporacji i przedsiębiorstw zdobyło silną pozycję na rynku. Pod względem gospodarczym ludzkość osiągnęła poziom zbliżony do elkorów, pozostaje jednak dość znacznie w tyle za asari i turianami. Mimo animozji wywołanych wojną pierwszego kontaktu, Przymierze i Hierarchia są stałymi partnerami gospodarczymi, prowadzącymi ze sobą wymianę handlową na dużą skalę.

Szybko postępujący proces kolonizacji światów w Trawersie Attykańskim oraz na Skylliańskim Pograniczu spowodował, że surowce naturalne na wielu z nich nie są ekslploatowane w pełnym stopniu. W związku z tym Służby Geologiczne Przymierza (SGeoP) oferują nagrody w zamian za informacje o lokalizacji złóż mineralnych.

Przymierze, a także wiele banków centralnych poszczególych państw na Ziemi, jest częścią systemu walutowego Cytadeli, gdzie oficjalnym środkiem płatniczym są kredyty. Wiąże się z tym wiele udogodnień, np. nabywca może dokonać zapłaty w jednej z lokalych ziemskich walut (np. w euro, dolarach czy jenach) za towar, którego cenę wyrażono w kredytach.

Stosunki dyplomatyczne[]

Zobacz też: Leksykon: Stosunki dyplomatyczne ludzi
Ambasador Udina i Rada Cytadeli

Przymierze generalnie utrzymuje dobre stosunki z Republikami Asari i Związkiem Salariańskim. Mimo pewnej dozy wzajmnej niechęci pochodzącej z okresu wojny pierwszego kontaktu, relacje z turianami są co najmniej poprawne – strony nawiązały pokojową współpracę na wielu polach. Relacje z niemającymi jednolitego rządu kroganami mają charakter szczątkowy i sporadyczny. Przymierze nie utrzymuje oficjalnych kontaktów z Quarianami, jednak między obiema rasami nie ma wrogości. Prowadzona przez ludzkość intensywna kolonizacja w Trawersie Attykańskim i na Skylliańskim Pograniczu doproadziła do konfliktu z batarianami, którzy w ramach protestu przeciwko niezgodnym z ich oczekiwaniami stanowiskiem Rady w tej sprawie, zerwali stosunki dyplomatyczne z Cytadelą. Wprawdzie między Przymierzem a Hegemonią nie ma formalnie stanu wojny, jednak na przygranicznych terenach spornych nieustannie dochodzi do walk między flotą Przymierza a bandami łowców niewolników i piratów wspieranych nieoficjalnie przez batariański rząd.

W 2165 r. Przymierze otrzymało prawo posiadania własnej ambasady przy Radzie Cytadeli. Pierwszym ambasadorem została Anita Goyle. Ambicje polityczne ludzkości sięgały jednak znacznie dalej – posiadanie własnego reprezentanta w Radzie Cytadeli oznaczałoby ogromny wzrost prestiżu i politycznych wpływów, a także dostęp do zasobów Rady, które mogłyby znacznie wspomóc rozwój gospodarczy i proces kolonizacji. Pozostałe rasy Rady Cytadeli wzbraniały się przez tym pomysłem, obawiając się nieco zbyt dynamicznego rozwoju Przymierza, nie zrażało to jednak ludzkich dyplomatów i polityków, którzy z uporem tworzyli grunt pod mające nastąpić niedługo zmiany na najwyższym szczeblu władzy. Budowy dobrych relacji dyplomatycznych nie popsuł nawet incydent z nielegalnymi badaniami nad SI. W 2183 r. oficer Przymierza, komandor Shepard, został pierwszym ludzkim Widmem – był to kolejny krok na drodze ludzkości do miejsca w Radzie.

Wśród ludzi są również przeciwnicy pogłębiania integracji z innymi rasami. Wyrazicielem ich poglądów jest partia polityczna Terra Firma, która opiera swój program na założeniu, że ludzkość może być silna tylko wtedy, gdy będzie polegać wyłącznie na sobie. Wyrobiła sobie tym samym negatywną opinię zarówno wśród obcych, jak i zdecydowanej większości ludzi. Przywódca Cerberusa, Człowiek Iluzja uważał z kolei, że ludzkość powinna dążyć do dominacji nad innymi rasami. Dla niego Przymierze to płaszczący się przed Radą konformiści. Przez niektórych Przymierze jest też krytykowane za swą strategię obrony kolonii. Często zdarza się tak, że napastnicy, zwykle piraci lub łowcy niewolników, po zebraniu łupów odlatują ze zniszczonej kolonii przed pojawieniem się przybywającej z odsieczą floty, pozostawiając ze sobą ogrom zniszczeń i ludzkich cierpień.

Przymierze prowadzi programy mające umożliwić biotykom integrację z resztą społeczństwa. Obecnie największą rolę odgrywa tzw. Projekt Podniesienie – program szkoleniowo-wychowawczy dla biotyków drugiej klasy. Jednym z jego głównych celów jest walka z panującymi w społeczeństwie stereotypami na temat biotyki i jej użytkowników. Mimo wszystko część biotyków, głównie tych wyposażonych w wywołujące wiele szkodliwych dla zdrowia efektów ubocznych implanty L2, uważa, że Przymierze traktuje ich jak króliki doświadczalne, na których testuje się działanie wzmacniaczy i implantów o nie do końca poznanych skutkach działania.

Przypisy[]

  1. W pierwszej i drugiej części nazywane Przymierzem Systemów. W książce Mass Effect: Objawienie (jak również – zapewne wskutek pomyłki – czasami w grach) nazywane Sojuszem. W Mass Effect 3 i Andromedzie nazywane Przymierzem Układów. Ostatnia forma jest najbardziej poprawna pod względem językowym, nazwa organizacji odnosi się bowiem do przymierza układów planetarnych (ang. planetary systems), a nie jakichkolwiek systemów.
Advertisement